Zo vlak voor Kerst kan ik natuurlijk geen wedstrijdverslag beginnen zonder een toepasselijk liedje. Een van de mooiste kerstliedjes die ik ken is “The Little Drummer Boy”, geschreven door Katherine Kennicott Davis in 1941. Dit lied werd later gebruikt in de gelijknamige stop-motionfilm uit 1968.

Het verhaal draait om een weesjongen, Aaron, die door verdriet en tegenslag een diepe hekel heeft gekregen aan mensen. Hij wordt door drie wijzen meegenomen op hun reis naar Bethlehem. Wanneer hij daar het kindje Jezus ontmoet, verandert zijn houding. Aaron speelt een lied op zijn trommel, zijn enige bezit, als geschenk voor de pasgeborene. Dit eenvoudige maar oprechte gebaar raakt de essentie van het kerstverhaal: geven en delen vanuit het hart. Het benadrukt dat de waarde van een geschenk niet zit in materiele rijkdom, maar in de intentie waarmee het gegeven wordt. Een prachtige boodschap die rond deze tijd extra betekenis krijgt.

Gewoonlijk probeer ik zo’n liedje aan het begin van mijn verslag te koppelen aan de golfwedstrijd, maar vandaag laat ik dat idee maar varen. Al zou ik kunnen zeggen dat voor veel spelers de golfswing een soort stop-motionbeweging lijkt, omdat ze te veel bezig zijn met de verschillende posities die de club moet doorlopen. Maar dat is misschien wat ver gezocht.

Laat ik me beperken tot de wedstrijd van vandaag. Vanwege de slechte weersverwachtingen hadden we slechts 17 deelnemers. Helaas moest Dirk Krijt na twee holes afhaken vanwege pijn door zijn liesbreuk. Dirk, altijd openhartig, liet me voelen dat er inderdaad een flinke bult zat. Normaliter wist hij die zelf terug te duwen (hij was tenslotte chirurg), maar vandaag wilde dat niet lukken. Hopelijk is dat in het clubhuis wel gelukt, want soms helpt het om even te gaan liggen.

Met Dirk uitgeschakeld bleven er 16 kanshebbers over voor de dagoverwinning. Met mijn score van 20 stablefordpunten achtte ik mezelf in een kansrijke positie voor de eerste plaats. Helaas, dat bleek ijdele hoop: er was iemand die met 22 punten de overwinning opeiste. En dat ondanks het feit dat hij een groot deel van de wedstrijd in de regen had gespeeld. Bart Zagers was de grote winnaar van de dag – wat een kanjer! Zelf eindigde ik op de tweede plaats, terwijl Gigi Perra met 17 punten beslag legde op de derde prijs.

De tweary op hole 2 ging verrassend genoeg ook naar Bart Zagers. Zijn bal lag nog een flink eind van de hole, maar niemand wist dat te verbeteren. Op hole 5 ging het er spannender aan toe: daar stonden maar liefst vijf namen op het bordje. Uiteindelijk was ik degene die met de prijs aan de haal ging – een kerstbal en een flesje winterbier van Leffe.

Dit was de laatste wedstrijd van 2024. Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en alvast een geweldig nieuw jaar!

Guus