Op maandag 10 juni, tweede Pinksterdag, organiseren we vanaf 13.00 uur weer een gezellige funwedstrijd met aansluitend het jaarlijkse Puttkampioenschap!
Alle leden, dus ook de jeugdleden (tenzij die al vlot en zelfstandig door de baan kunnen lopen) mogen hieraan meedoen.
Schrijf je in en doe gezellig mee!

Speluitleg:
Iedereen slaat:
1x van oranje
2x van rood
3x van blauw
2x geel
1x van wit

Je mag zelf kiezen op welke hole je dat doet, maar schrijf wel op je kaart bij elke hole, van welke tee je afslaat.
Na de 9 holes voer je de kaart gewoon in via de computer.
Zorg dat je aansluiting houdt met de voorgaande flight
Na het invoeren van de kaart, kan je meedoen met het putt-kampioenschap, welke plaats vindt op de puttinggreen naast het clubgebouw.

Met vriendelijke groet,
Nine van Kerkvoort

Op zaterdag 11 mei vond de tweede Matchplaykoppelwedstrijd van het seizoen plaats.
Deze dag vielen Jan Schrekker en Richard Bovenkerk met maar liefst 25 punten in de prijzen. Maurice van Blub Media had weer gezorgd voor prachtige eerste prijzen en ook de doosjes ballen voor de neary’s vielen goed in de smaak. De neary op hole twee werd geslagen door Francisca Bark en de neary op hole 5 door Nico Reus.

Met 18 koppels vol goede moed de baan in en genietend van dit leuke spel was er weer veel tijd en ruimte voor plezier en gezelligheid, maar toch zijn er ook enkele aandachtspunten te noemen om mee te nemen naar de volgende wedstrijd op 8 juni.
De factor ‘tijd’ werd door sommige koppels wel erg ruim genomen, waardoor er tussen enkele flights wel 2 of 3 holes leeg bleven. Voor de achteropkomende flights betekende dat veel wachten en vermindering van het spelplezier, dat is natuurlijk niet de bedoeling.
De laatste flight was gestart om 13.20 uur, maar kwam door al het oponthoud pas tegen 18.45 uur binnen. Dat is bijna 5.30 uur! Laten we allemaal zorgen dat we tijdens de volgende wedstrijden de vaart en de aansluiting en daarmee het spelplezier er in houden door:
-niet meer dan 1 hole tussen flights te laten vallen, dus lekker vlot door de baan gaan en dan bijvoorbeeld maar even niet gaan vissen of zoeken naar ballen.
-eerder de hole te geven wanneer je toch niet meer kunt winnen, je hoeft dan niet nog allemaal apart uit te holen
-de vlag op de green er maar één keer uit en weer in doen per flight

We hopen dat we op 8 juni weer met een mooi, even aantal koppels kunnen starten aan de derde Matchplaykoppelwedstrijd.
We hopen ook dat alle koppels bovenstaande ter harte willen nemen, zodat het spelletje nóg leuker wordt dan het al is!
Nine, namens de wedstrijdleiding.

Voorbereiding op een wedstrijd is een vereiste, dat weet iedereen, toch?!
Nou onze jeugd is een heus voorbeeld, en zij togen dan ook afgelopen vrijdag aan voor een laatste training voorafgaand aan de zware wedstrijd die hen afgelopen zondag stond te wachten.
Tijdens de training werden de puntjes nog is op de i gezet en het eerste onderdeel was presentatie. Want hoe presenteer je jezelf? Ook dat hoef je aan ons aanstormend talent niet uit te leggen. Als échte profs gingen zij de baan in.
In de baan werd natuurlijk geoefend met de ijzers en leerde Timo hen trucjes zoals grasmaaien en werd er aandacht besteed aan concentratie in volle rust.
Het resultaat mocht er zondag dan ook zijn. Handicaps werden verbeterd en Timo kan weer stickers uit gaan delen. De winnaar deze zondag was Hamza. Vorige wedstrijd werd hij nog derde. Hij sloeg dan ook als een ware pro-in-de-dop. Hou hem in de gaten!!!
We beleefden een super gezellige, sportieve middag en waren het met elkaar eens dat winnen 1 ding is, maar plezier maken toch wel het allerbelangrijkste is, en dát hebben we gedaan!
Denken onze niet-jeugdleden nu, goh wat is dit leuk. Wat klinkt dit goed; misschien iets voor mijn (klein)-kind, neef of nichtje, buurkind? Aarzel niet en sluit je aan. Voor meer info kun je terecht bij Timo.

namens de jeugdcommissie
Jeannette van Ingen-Blok

Glaasje op, laat je rijden. Iedereen van ons kent waarschijnlijk wel de carnavalshit uit 1966, maar weinigen zullen weten dat dit nummer geschreven is door Joost den Draaier.
Een ieder van ons gaat er op zijn eigen manier mee om.
Jeroen Bakker is zo verstandig de auto te laten staan en met de fiets naar de golfbaan te komen. Wel jammer dat hij de parkeerplaats van de maand april heeft gewonnen, nu moet hij zijn fiets toch wat verder weg zetten.
Erik Bark en Richard Bovenkerk hadden vorige week een leuke truc bedacht om dat gedoe van maximaal twee glazen te omzeilen. Zij bestelden geen glas wijn, maar gingen gelijk aan de fles. Blijkbaar was dat toch niet zo goed bevallen, Erik hield het vandaag bij een spaatje rood en Richard bij een biertje.
Jan Schrekker was zo verstandig om zich te laten rijden door Richard. Hij had alle reden om na afloop flink de beest uit te hangen, met 37 stablefordjes mag dat wel. Een hele knappe prestatie te meer daar de flight van Jan heel veel last had van extreme weersomstandigheden en Jan zelf ook nog last had van een gigantische bloedblaar. Gelukkig deed een kusje en een pleister van flightgenote Simone Visser wonderen. Vreemd dat er op elke hole een nieuwe pleister op moest, maar laat dat maar aan Jan over. Gelukkig liet Simone zich niet te veel afleiden door de strapatsen van Jan en kwam ze ook met 37 punten binnen. Door een iets betere tweede negen ging de overwinning naar haar en bleef Jan op de tweede plaats steken. De derde prijs ging naar Fake de Jonge (35 punten) en zo ging iedereen uit die flight met een prijs naar huis.
Alle andere prijzen gingen naar Marion Vlaar. Marion was nog wat vermoeid van de uitwisseling met Spaarnwoude van gisteren, maar heel slim wist zij dat ze eigenlijk maar op twee holes hoefde te presteren om toch in de prijzen te vallen. Op hole 4 had ze dan ook de tweary (met birdie bovendien) en op hole 5 de neary. Wat een klasbak.

Guus

Donderdag 30 mei is de traditionele dauwtrapwedstrijd. Sinds dit jaar is de wedstrijd gesponsord door Faber Betonpompen.

Wat is dauwtrappen en waarom wil je dit niet missen?

We beginnen om 6.30 uur(!!!) in de brasserie met koffie en een gevulde koek.

Dan gaan we de baan in om omstreeks 7.00 uur te genieten van de natuur. Er is nauwelijks verkeer op De Braken want het is geen werkdag.

We spelen een 18 holes-shotgunwedstrijd. Er zijn bonuspunten voor wie de meeste lepelaars, vossen, bunzingen of zelfs kangoeroes spot.

Daarna voeren we de scores in en gaan gezellig tafelen met een uitgebreide welverdiende brunch. Tijdens de brunch vindt de prijsuitreiking plaats. Wie wordt de “held van de dag” van de dauwtrapwedstrijd?

En het mooie is…..daarna begint het lange weekend. Kun je gezellig met de familie leuke dingen doen maar voor jou is het weekend al geslaagd vanwege dit prachtige begin.

En dit complete arrangement voor het mooie bedrag van € 17,50.

Dat wil je toch niet missen. De weersvoorspellingen zien er op dit moment heel goed uit.

Er is één klein probleempje. Inderdaad de wekker!!!! In West-Friesland zijn we toch gewend vroeg op te staan?

Kunnen we daarna de Faber Betonpompen aanzetten en de rest van de familie wakker maken.

Dit is echt bijzonder. Wedstrijdleiders Ton en Cees rekenen op een grote opkomst.

Cees Siekerman

De laatste woorden van de prijsuitreiking waren nog niet verstomd of de meesten van de aanwezige heren stoven naar binnen om zo snel mogelijk af te rekenen. Je zou denken dat de pensionado’s alle tijd van de wereld hebben maar misschien dat ze toch een beetje gestrest waren door de grote wedstrijd van vanavond. Al 43 jaar worden ze jaarlijks herinnerd aan de overwinning van Teach-In en volgens velen is het tijd voor wat anders. Nog snel een paar kratjes bier halen, het oranje pak aan en gaan met die banaan.
Cock Belien hoefde niet meer naar de supermarkt, hij had vandaag de eerste prijs en won daarmee een kennismakingspakket van Jopen bier. Wedstrijdleider Cees Siekerman vond het een passende prijs voor Cock, maar volgens mij heeft Cock alle biertjes van de wereld wel eens geproefd en zou een ander kennismakingspakket beter op zijn plaats zijn (wat te denken van een mooie theedoos?).
De tweede plaats was voor Herman van der Wal die net als Cock met 19 punten de baan afstapte. Herman was trouwens heel sportief door een foutje van de wedstrijdleiding door de vingers te zien. Omdat hij eerder dan Cock was binnengekomen had hij eigenlijk recht op de eerste prijs, maar zoals gezegd, hij liet het er maar bij zitten (misschien had hij ook liever de balletjes dan het bier). George Vlaar had het geluk in de eerste flight te zitten en hoewel er drie mensen elk 18 punten scoorden, ging de derde prijs nu mooi naar hem.
Naast zijn balletje voor de derde prijs won George ook nog een birdie (hole 4), die prestatie werd ook geleverd door Cees Siekerman (hole 5) en Fake de Jonge (hole 6).
Ook waren er balletjes te verdienen voor de bijzondere verrichtingen, deze gingen naar Cees Duijn (dichtst bij het touwtje op hole 3) en ondergetekende (thirdy op hole 9).
Een eervolle vermelding was er tenslotte voor Theo Reijnders vanwege zijn eerste plaats op de tweede bladzijde.

Guus

En wij maar denken dat het niet zo inspannend is als je alleen maar de dames van de spelende clubs hoeft te ontvangen en niet zelf hoeft te golfen. Daar komen we na 9 mei toch wel van terug.
Om half 10 waren wij (Henny W., Nicolette, Thea, Henny van O., Coby en ikzelf) present en zaten we in ons mooie teamtenue, gesponsord door Sam Sneek Makelaardij, klaar voor de ontvangst van onze gasten met koffie/thee en  keus uit appeltaart of mon chou gebak. Bij aankomst de diverse teamleden welkomst heten, wijzen van welke kleedkamers ze gebruik kunnen maken, meelopen naar de drivingrange. Om tien over 11 het welkomstpraatje van Henny W. en om kwart over 11 naar de eerste hole. Ondertussen waren Thea en Henny van O. er op uit om de door Ed van der Lee gesponsorde tulpen op te halen. Nadat alle singles vertrokken waren, dachten we een rustig momentje voor ons zelf te hebben en iets te kunnen eten en drinken, maar daar kwam de eerste flight alweer binnen!
Voorzien van een fruitspies (goed idee Petra!) en een vlugge Japie gingen de teams de baan weer in. Door Henny W. en mij werden intussen de uitslagen van de singles verwerkt. Toen alle dubbels de baan in waren, hadden wij de gelegenheid om ons om te kleden voor het diner dat om kwart over 6 was gepland. De bezoekende teams konden toen ze van de baan nog genieten van een drankje en een heerlijk soepje door Jakob bereidt.
Tegen de tijd dat iedereen zich had opgefrist en omgekleed was en aan tafel zat om te genieten van het heerlijke diner hadden wij de scores verwerkt en was de eindstand van onze competitie bekend: Heiloo 2 is eerste geworden, de Beemster 2^e en wij hebben het helaas niet verder geschopt dan de laatste plaats met 2 wedstrijdpunten, maar die hebben we wel behaald in de wedstrijd tegen de kampioen!
Rond half 8 gingen onze bezoekers op huis aan met een goody bag vol spulletjes die Henny en Henny bij elkaar hadden gebedeld, een leuke geste van golfbaan Spierdijk (bal, potloodje en marker) en een mooie bos tulpen en hadden wij veel complimenten ontvangen over ons mooie clubhuis, de prachtige baan en last but not least de uitstekende organisatie!

Cock

Dat onze oudjes nog lang niet versleten zijn werd gisteren maar weer eens bewezen. Halverwege de competitie stonden ze nog bloedeloos onderaan, maar met een formidabele eindsprint werd het onmogelijke toch nog waargemaakt, promotie naar de vierde klasse! SUPERBE
De promotie mogen we trouwens voor een groot deel toeschrijven aan captain Jos van der Werf, die zo slim was om reserve Bob Gerritsen gewoon elke wedstrijd op te stellen.

Guus

Afgelopen maandag 6 mei is een afvaardiging van het dames 1 team van de Koggen voor een golf-tweedaagse afgereisd naar Zandvoort. Helaas was Ans nog niet helemaal hersteld van de griep en had Marleen andere bezigheden, waardoor we op deze trainingsdag nog met vijf dames overbleven.

Het was even wennen gisterochtend, 8.30 uur afslaan, dat is andere koek (daar gaan we het later nog over hebben). Ik had voor de zekerheid maar de wekker gezet en dat hadden een paar anderen ook beter kunnen doen. Drie deelnemers kwamen niet opdagen, waarschijnlijk vergeten de wekker te zetten maar het zou ook zo maar kunnen dat ze nog ziek waren van het verlies van Ajax.
We moesten zo vroeg beginnen omdat het de beurt aan de dames senioren was om hun competitiewedstrijd te organiseren. Vijf damesteams tegelijk in het clubhuis, het leek wel een kippenhok (niet mijn woorden).  Onze eigen dames plukte je er zo tussenuit vanwege hun prachtige outfit (roze shirt met bijbehorend grijs vestje, gesponsord door Sam Sneek himself). Wel jaloersmakend dat de dames konden kiezen uit een lekkere punt appeltaart of monchou met kersen terwijl wij het moesten doen met een dobbelsteentje boterkoek bij de koffie. Alhoewel koffie, een paar stoere mannen gingen bij binnenkomst toch maar gelijk aan het bier. Het was al 10.30 uur en je kunt er nooit vroeg genoeg mee beginnen.
Ik dacht eerst dat de aanwezigheid van al die sportieve dames de heren een beetje van slag bracht, maar omdat de later gestarte flights in het algemeen wat beter presteerden, moeten we het toch zoeken in het vroege tijdstip. De drie deelnemers van de laatste flight zaten dan ook in de top van het klassement. Eerste werd Simon Hes met 18 punten, vierde Jacques de Jong (goed hem weer te zien) met 17 punten en vijfde Jan Grooteman met ook 17 punten. Daartussen wurmden zich nog Cees Duijn (tweede met 18 punten) en Kees van Kampen (derde met 17 punten). Ondanks zijn derde plaats was Kees zo ontevreden over zijn spel dat ik hem ‘s avonds op de inlooples van Timo weer tegenkwam.
De meeste teleurgestelde man was trouwens zijn zwager Siem Laan, niet zozeer vanwege zijn score van 7 punten maar meer vanwege het feit dat de aanwezige dames niet op de hoogte waren van het feit dat het gisteren rokjesdag was.

Guus

Afgelopen zaterdag voor de eerste keer had ik me aangesloten bij onze Timo. We gingen de full swing doornemen. Ondanks dat mijn linkerarm nog steeds wat tegen stribbelt heb ik bij het golfen niet zo veel last daarvan. Ook de aanwijzingen van Timo vind mijn linkerarm aangenaam. Wat is het toch een prachtig initiatief van onze vereniging om dit voor zijn leden te organiseren! 10 keer les krijgen van een Timo, onze pro!! Ik ga niet al te veel vertellen hoe goed Timo het doet anders zijn er de volgende keer misschien wel tientallen leden aanwezig. Ik beperk me even tot het volgende. De laatste ontelbare keren ging ik steeds met mijn handycap naar boven en sta nu al op 28.5!!! Na de full swing les ging ik 9 holes lopen en……. eindelijk hoera 18 punten. (Ja hoor echt van GEEL!) Volgende keer ben ik weer bij de training van onze geweldige Timo. Nogmaals een prachtig initiatief van onze vereniging!

Groet
Jan Schrekker

Vanmorgen lekker vroeg opgestaan en het eerste wat ik zag, toen ik uit het raam keek, was het zonnetje. Ik had er zin an! Ik had het idee om toch gewoon eens te golfen om die felbegeerde  Parkeerplaats. Even snel Marion een appje gestuurd of er nog plaats was en daarna op het ijzeren rosje gestapt richting Spierdijk.

Heerlijke omstandigheden, kabbelende beekjes, zoete peddelende beestjes, spelende haasjes en een laf ochtendzonnetje i.c.m. een verfrissende briesje… 🤪 er hing iets in de lucht. Ik kon mijn vinger er niet op leggen, maar soms voel je het, dit wordt mijn dag.

Zoals gezegd, dit was ook al een bijzondere dag om bij stil te staan. Nine en Karel gingen voor de Longest en wonnen deze ook en Maurice wilde zijn parkeerplaats niet verliezen.

Starttijd 12.30 uur en meteen bij aanvang merkte ik dat mijn gevoel, dat er wat in de lucht hing klopte. De eerste klap was meteen een rake rakker en als dit de Longest was geweest, dan had ik meteen de eerste prijs binnen gehengeld. 4 slagen later lag hij mooi in het putje en de eerste 3 punten waren een feit. Hole 2 begon heel slecht, want het beekje bleek te aantrekkelijk. Gelukkig was de bal erna weer een hele lekker en de punten bleven binnenstromen.

Richard Bovenkerk wilde nog wat tips geven, maar helaas Richard …… dat mag niet in de wedstrijd hè. De ongerepte natuur was niet stil blijven staan, en ik ook niet. Ik meen me te herinneren, dat ik voor 14.30 uur al de eerste 17 punten op de teller had staan. Tsja, dan was de winst mogelijk, je kan maar beter ambities hebben op zulke dagen hè  🤣 Een fantastische dag, dit kan niet meer stuk. Ik had er al zin an, hupsakee, de eerste holes van de 2e 9, zaten er ook alweer op en de punten bleven komen. Er werd nog even aan mij gevraagd, door Marion, of ik de concentratie wel kon vasthouden ?   Nou dat heeft ze zelf van dichtbij meegemaakt hoor. Rond de klok van 16.30 uur gaf ik de bal het laatste zetje bij holes 18 en gaf de calculatie 37 punten aan. 2 jaar geleden, toen ik begon met golfen was dit mijn allergrootste droom en nu op 4 mei 2019 is het een feit.

Een eigen PARKEERPLAATS in Spierdijk !
Mochten jullie de aankomende maand dus een fiets zien staan bij Loos betonbouw maandbeker parkeerplaats,……… dan ben ik op de club.

Er zijn teveel mensen die ik bedanken moet, dus dat doe ik niet. Ik ben gewoon te bang dat ik iemand vergeet.

Sorry Maurice, maar dat bordje van jou gaat eraf. ️

Gr Jeroen.

Gisteren gespeeld op de Old Course in Amsterdam. De dag ervoor zijn we daar gaan voorspelen en zijn we tot de ontdekking gekomen dat de baan best heel lastig is.
Geen mooie baan qua fairways( veel gaten in de grond) maar wel een bijzondere baan.
Een baan met een verleden en uitzicht op de arena. Je golft tussen de pilaren waar een trein kan langskomen.
Totaal niet vergevingsgezinde baan. Teveel naar rechts of links belandde je in het onkruid of water.
Met deze info gingen we donderdag starten met de competitie. We waren lekker vroeg dus ik had genoeg tijd om in te slaan.
Er stonden ook gebakjes klaar en koffie naar keuze.
Om half 1 gingen we starten met de singels. Cock, Thea en Nicolette hadden deze gewonnen.
De dubbel hadden ik en Henny Wusten gewonnen. Heel trots waren we op onze gezamenlijke Birdie die we hadden geslagen. Uitslag van ons team 9- 13 verloren van de Ooghduyne.
Het weer viel gelukkig mee. Wel wat regen maar niet de hele dag. Als golfer ben je snel tevreden.
Daarna een gezellige nazit en het diner in het gezellige clubhuis.
Kortom een mooie intensieve dag.

Mirjam Kramer

Vandaag speelde ik in precies dezelfde flight als drie weken geleden (met Jaap Voorneveld en Hein Dekker) en die kans is natuurlijk super klein. Er waren vandaag 36 deelnemers  en dan is de kans op een flightindeling van dit befaamde drietal dus 1/36 * 1/35 * 1/34 * 6 = 1/7140. Wat zou dan de kans zijn dat we volgende week weer samen in een flight zitten?
Het is trouwens opmerkelijk dat ik de laatste tijd steeds bij Jaap in een flight zit. Het zou natuurlijk puur toeval kunnen zijn maar het zou ook zo maar kunnen dat veel spelers aangeven dat zij liever niet met mij in een flight zitten, bang dat ze zijn om negatief in het nieuws te komen. Het zou natuurlijk ook kunnen dat Jaap steeds speciaal naar mij vraagt. Jaap weet van zichzelf dat hij wel eens een slagje vergeet en verwacht van mij als afgestudeerd wiskundige dat ik geen telfouten maak.
De werkelijk oorzaak zullen we waarschijnlijk nooit weten want de wedstrijdleiding wil geen duidelijk geven (sorry Guus, dat kan niet vanwege de privacy).
Vandaag trouwens geen prijs voor mij want Jan van Stralen vond zo nodig dat hij wel weer eens een balletje kon gebruiken (theary op hole negen, van je vrienden moet je het hebben). Ook Nico Reus ontving een prijs voor een bijzondere verrichting (birdie op 5). Verder waren er natuurlijk de gebruikelijke dagprijzen. Eerste werd Kees van Kampen met 19 stableford punten. Kees had gisteren van Siem Laan een baanles gekregen op de Westfriese (gebruik gemaakt van de aanbieding van de Rabobank) en dat betaalde zich gelijk uit. Tweede werd Arie Floris (18 punten) en ook Mike Dempsey deed weer van zich spreken (derde met ook 18 stablefordjes).
Volgende week is het trouwens een wedstrijd speciaal voor de vroege vogels, 8.30 uur afslaan!

Guus

De titel van dit stukje heeft helemaal niets met de aanvangstijd van de wedstrijd van vandaag te maken, maar alles met het aantal prijzen dat er te verdienen viel. Op elke hole was een lint gespannen en wie daar met zijn afslag het dichtste bij kwam kreeg een prijs. Verder waren er prijzen voor de nummers 1,2 en 3 van de dag en was er nog een prijs voor de speler in de mooiste outfit (geïnspireerd op koningsdag natuurlijk). De goede teller weet nu dat er 13 prijzen te verdelen waren onder de 12 deelnemers (er waren de laatste dagen nogal wat afmeldingen, zou dat iets met de weersverwachting te maken hebben?)
Je zou denken dat bijna iedereen wel een prijsje zou winnen, maar liefst zes deelnemers (waaronder ikzelf) bleven met lege handen staan. Grootverdiener was Karel Visser die maar liefst vier prijzen binnensleepte: beste outfit, tweede plaats van de dag (30 stablefordjes) en tweemaal het dichts bij het lint (ondanks dat de lintjes duidelijk op vrouwenafstand lagen, volgens Karel dan). Helma Boersma ging met twee prijzen op huis aan, de derde van de dag (29 punten) en ook nog ergens het dichtst bij een lintje. Dat zal wel niet op hole vier geweest zijn, want daar was ze een beetje van slag omdat haar golfkarretje tussen hole 3 en 4 te water raakte (gelukkig is het daar niet zo diep en viel de schade mee). De beste van de dag was vandaag Erlo van der Hoeven met 31 punten en vooral Karel was daar erg blij mee (winst voor Reiger boys!). Het is inderdaad wel opvallend dat alle dagwinnaars uit Heerhugowaard kwamen. Wat dat betreft was het spel van Sam Sneek (21 punten) erg teleurstellend maar Sam was, net als Peter Buis, nog helemaal kapot van de competitiewedstrijd op Texel van gisteren. Sam speelde daar naar eigen zeggen formidabel (9/7 winst).
Tenslotte wonnen Peter Buis, Ans Groot en Marion Vlaar ook nog een of meerdere dozen met oranje zoenen ( 2 maal 6 stuks), negerzoenen met een paar oranje fliebertjes op de kop. Marion was zo vriendelijk haar prijs gelijk uit te delen en ze smaakten als vanouds (naar meer dus).

Guus

De damessenioren gingen donderdag naar Julianadorp naar Golfclub Ooghduyne. Na een mooie rit langs gele, oranje, paarse, rode, blauwe bollenvelden kwamen we via het bungalowpark van Landall Greenparks, bij de golfbaan. Daar werden we verwelkomd met de gebruikelijke koffie met gebak. Na lang wachten, Amsterdam kwam maar niet, starten we als eerste tegen de Beemster. De golfbaan lag er goed bij en het weer was prima om een goed balletje te slaan. Onderweg bij diverse holes waren er ook tulpen te bewonderen.
Eerst natuurlijk de enkels, er werd goed gespeeld, maar konden maar een partij die van Hennie O. winnen. Voor de dubbels gold hetzelfde ook maar een partij, van Mirjam en mij, konden we de punten binnen halen. Wat wel apart was dat het voor veel wedstrijden pas op hole 9 beslist werd voor verlies of gelijk spelen. Ondanks ons goede spel hebben we 18-4 verloren van de Beemster.
Gelukkig waren wij op tijd binnen, want voor de laatste spelers kwam er nog een verfrissend regentje. Na een prima maaltijd gingen we weer huiswaarts. Ooghduyne bedankt voor de prima ontvangst. Volgende week naar Amsterdam en de laatste wedstrijd is thuis in Spierdijk.
Wij zijn met een team van acht spelers en spelen allemaal 3 keer, voor mij en Loes zit het erop, heerlijk gespeeld, spannende wedstrijden en gezellig nazitten.

Coby Blokker

We weten allemaal dat Cees Siekerman niet om een praatje verlegen zit, maar vandaag kon hij door de afwezigheid van mede-wedstrijdleider Ton Hertog helemaal los. Het leek erop dat een flink aantal golfers rekening hield met nogal een langdurige prijsuitreiking, anders is niet te begrijpen waarom zij zo vroeg vertrokken.
Cees had als prijs een aantal abdij biertjes uit zijn woonplaats Egmond Binnen meegenomen. Volgens Tom Bleijendaal worden die gebrouwen door monniken met een homoseksuele geaardheid, maar toevallig weet ik dat ze gebrouwd wordt in licentie van de Abdij van Egmond en dat de monniken daar zelf niet aan meewerken (die pissen dus ook niet in de flessen Cees). Overigens wel een aardige marketing truc want nu kunnen ze zeggen dat Sancti Adalberti het enige Benedictijner abdijbier van Nederland is.
Afijn voordat Cees zijn prijzen uitreikte kregen wij eerst nog een lesje geschiedenis voorgeschoteld:
In het jaar 690 kwam de missionaris Adelbert van Ierland naar Nederland toe. Hij vestigde zich op een plekje in de duinen dat Egmond genoemd werd. Hij probeerde van daar uit de Friezen die er woonden te bekeren tot het christelijk geloof. 50 jaar later overleed Adelbert en werd hij op zijn plekje in de duinen begraven dat al snel daarna een bedevaartsoord werd. In 922 kwam het gebied in handen van Graaf Dirk. Dirk had een nonnenkloostertje in Hallem (Egmond-Binnen). Adelbert verscheen in een droom van Wilfsit, een der nonnen, en zei dat men hem moest opgraven en opnieuw begraven in het kloostertje van Hallem. Het gebeente van Adelbert werd opgegraven en toen gebeurde er een wonder. Op de plek waar ze hem vonden welde een bron op. Sinds die tijd is deze bron er altijd geweest. De geruchten gaan dat het water uit deze bron oogziektes en dwaasheid geneest. Het water uit de bron is verwerkt in Egmonds abdijbier.
Aldus Cees. Ik weet niet of de biertjes door dit bijzondere water nog een helende werking hebben of dat de alcohol deze teniet doet, maar dat horen we volgende week wel van de winnaars. Mocht het echt helpen, dan weten we natuurlijk wel waar de biertjes heen moeten.
Bij de negen holes ging de eerste prijs naar Peter Hes (17 stableford punten) en de tweede prijs naar Tom Bleijendaal (16 punten). Bij de 18 holes wedstrijd ging Siem Laan er met de eerste prijs vandoor omdat zijn tweede negen net iets beter was dan die van Cock Belien (ieder 35 punten). Ook Jaap Bruijn ging met zo’n bijzonder biertje naar huis want hij lag met zijn tweede slag het dichtst bij het touwtje van hole 9. Tenslotte ontving Hein Dekker nog een vogeltje voor zijn bijzondere prestatie op hole 6.

Guus

Vandaag was de eerste wedstrijddag van de Blub Media matchplay koppel competitie (wie verzint zoiets?) en dan is het natuurlijk leuk om eens naar de stelletjes te kijken. Het eerste wat opvalt is dat golfspelers erg trouw zijn, de meesten spelen nog met dezelfde partner als vorig jaar (partnerruil wordt blijkbaar nog niet echt geaccepteerd). Wel zie je dat paartjes die in het dagelijkse leven een stel zijn het op de baan liever met een ander doen. Volgens mij spelen van de echtparen alleen Herman en Loes van der Wal en Wim en Els Tromp op de baan ook nog samen. Wim en Els overdrijven het zelfs een beetje door op de oefengreen ook nog samen op dezelfde hole te oefenen. De stelletjes die voor de wedstrijd met een andere partner gaan, kiezen meestal wel iemand van het eigen geslacht (zouden ze bang zijn voor een jaloerse partner?).
De meeste koppeltjes trekken maar wat aan, maar anderen zijn van mening dat een gelijke outfit een doorslaggevende rol kan hebben. Zo liepen Marion Vlaar en Jos van der Werf vandaag volledig in het rood, terwijl George Vlaar en Ria Bresser het juist in het blauw zochten. Op voorhand leek mij de keuze van Jos en Marion een veel betere:  rood is een krachtige, vurige en nogal intimiderende kleur en tegenstanders Horst Lammers en Jan Grooteman hadden daar dan ook duidelijk ontzag voor (ze bakten er weinig van). Blauw werd vroeger in de koeienstal gebruikt om de vliegen weg te houden, maar is daarnaast natuurlijk ook een heel rustgevend kleur. De familie van der Wal liet zich uiteindelijk door het blauw van George en Ria zo in slaap sussen dat zij na een 13-5 voorsprong toch nog met 20-16 verloren. Het was Ria duidelijk aan te zien dat zij zich helemaal had gegeven. Zij was zo vermoeid dat zij na afloop de armen bijna niet meer kon op tillen waardoor George haar moest helpen haar truitje aan te trekken.
Erik Bark en Maurice Jong, de winnaars van vorig jaar, konden ook met de nieuwe regels prima overweg en pakten gelijk weer de eerste plaats. Deze moesten ze wel delen met Peter Buis en Fons Dekker die net als zij met 25-11 hadden gewonnen. Grootmoedig schonken beide heren hun toch niet misselijke prijs aan Peter en Fons.
Eigenlijk was het voor Peter en Fons jammer dat de meeste aandacht uitging naar een ander. Joyce Bakker had op hole vier een birdie geslagen (heel Spierdijk moest dat weten) en met een klaterend applaus werd ze op het terras ontvangen.
Verder werd de longest drive bij de dames geslagen door Simone van der Meer (wat een poeier) en bij de heren wist Maurice zijn balletje blijkbaar nog net voor het water te houden. Tenslotte was er nog de theary op hole negen en het doosje balletjes ging naar een zichtbaar gelukkige Haiko Gerkema, die nog wel wat balletjes kon gebruiken.

Guus

Bekijk de volledige uitslag