Afgelopen vrijdag vond weer de jaarlijkse spelletjesavond plaats, en uiteraard was jullie verslaggever van de partij. Dit jaar stond er een bijzondere primeur op het programma: de introductie van Tokken. Deze nieuwe toevoeging werd met enthousiasme ontvangen en gretig gespeeld. Zelf waagde ik mij aan het Keezen, wat al uitdagend genoeg voor mij is. Naast deze twee bordspellen werd er, zoals altijd, ook geklaverjast — uiteraard in de Amsterdamse variant, die traditioneel de meeste deelnemers trekt. Het lijkt me overigens een keer leuk om de Rotterdamse variant te proberen; met John Kern en Jeannette van Ingen-Blok aan tafel zou dat gegarandeerd een succes worden.

Het aantal te spelen ronden werd aan het begin van de avond nog in het midden gelaten, afhankelijk van het tempo waarin de spellen werden afgewerkt. Al snel bleek dat een potje Tokken bijna dubbel zoveel tijd in beslag neemt als een spelletje Keezen. Als doorgewinterde Keezer wil ik natuurlijk zeggen dat dit komt doordat wij Keezers inmiddels zo bedreven zijn dat we een potje in een handomdraai afronden. Wedstrijdleider Jan Schrekker heeft echter een andere verklaring: Tokken biedt simpelweg meer strategische mogelijkheden, waardoor de spelers langer moeten nadenken.

Rond de klok van 23.00 uur werden de laatste spelletjes gespeeld, maar helaas vielen de potjes Keezen en Tokken net buiten de eindtijd en telden ze niet meer mee voor de eindstand. Dat was vooral jammer voor Henk Braas, die alle drie zijn Tokken-partijen had gewonnen. Toch ging de eerste prijs naar Helma Boersma, winnares van de eerste twee partijen. Henk had trouwens grootse plannen om een “grand slam” te behalen door deel te nemen aan het klaverjassen, keezen én tokken. Jan Schrekker stak daar echter een stokje voor en wees Henk resoluut toe aan het Tokken.

Het Keezen werd uiteindelijk gewonnen door onze voormalige keukenprinses José Appel. Tegenwoordig kookt José de sterren van de hemel in de Berkenhof in Berkhout. Wat zullen de bewoners daar genieten van haar culinaire hoogstandjes! Ook bij het klaverjassen ging de overwinning naar een vrouw: Rosa Dekker. Zij wist iedereen af te troeven (“wat een toepasselijke woordkeuze, nietwaar?”) en werd met recht kampioene. Rosa vertelde me na afloop dat ze nog op het Malieveld was geweest voor de stakingsactie van apothekers. Dit deed mij terugdenken aan mijn eigen laatste keer op het Malieveld, jaren geleden tijdens de demonstratie voor “Alle kernwapens de wereld uit”.

De andere prijswinnaars zijn me niet allemaal bijgebleven, maar de poedelprijs (“een levensgrote kans op een miljoen”) werd welverdiend in de wacht gesleept door Peter Borst bij het Keezen, Ria Duijn bij het Tokken, en Hennie Scholten bij het klaverjassen. Over Hennie gesproken: zij en Tom waren eigenlijk te laat om nog mee te mogen doen, maar dankzij de coulante wedstrijdleiders mochten ze toch aanschuiven. Dat bleek een uitstekende beslissing, want naast Hennie’s prijs wist Tom zelfs tweemaal in de prijzen te vallen. Hij werd tweede bij het klaverjassen en won ook nog eens het rad van fortuin. Zijn prijs? Golfles van Nighel — dat belooft wat!

Tot slot gaat mijn dank uit naar Jan en Peter, die de organisatie van deze avond wederom vlekkeloos hebben laten verlopen. Het is duidelijk dat hier heel wat tijd en moeite in zit, en dat verdient een groot compliment. Klasse mannen!

Guus