Vandaag kan ik mijn stukje beginnen met goed nieuws voor Ria Bresser, Jim de Boer en al die andere Alkmaarse leden, want onze aller Daphne gaat binnenkort in Alkmaar aan de slag bij bakker Rood. Wat is er nu mooier dan ’s morgens vroeg met je nog slaperige kop naar de bakker te lopen voor wat warme croissantjes en dan geholpen te worden door Daphne. Eigenlijk zou Daphne daar halve dagen moeten gaan werken, ’s morgens in de bakkerij en (donderdag) ’s middags op de golfbaan. Als wij dan woensdagavond de bestelling aan haar doorgeven, kan zij mooi lekkere verse broodjes voor ons meenemen. Voor ons heren is het natuurlijk verdomde jammer dat Daphne gaat vertrekken, maar gelukkig zijn er nog voldoende leuke meiden over. En wie weet gaat Daphne Renske Kleijn wel achterna. Renske is denk ik een jaar geleden gestopt en inmiddels in blijde verwachting van haar eerste kindje (van harte gefeliciteerd) , wie weet wat ik over een jaar kan vertellen over Daphne.
Ik weet trouwens niet of het jullie is opgevallen, maar de dames in de bediening dragen allemaal nieuwe sieraden. Navraag leerde mij dat zij afgelopen dinsdagavond een soort tupperware party hadden, maar dan niet met die beroemde plastic bakjes van tupperware, maar met sieraden. Wil je goed voor de dag komen, dan moet je de dames natuurlijk even complimenteren met hun nieuwe bijouterie.
Misschien dat we zoiets ook een keer kunnen organiseren voor de deelnemers aan de herenmiddag, maar dan niet met sierraden maar met kleding. Op die manier bereiken we misschien dat alle heren er een keer netjes bij lopen. Siem Laan verwacht ik niet op zo’n bijeenkomst en dat hoeft natuurlijk ook niet, Siem loopt er altijd heel netjes bij en het is altijd mooi om te zien hoe Siem automatisch zijn jas dicht doet als hij na een overwinning het woord neemt (dat is hij blijkbaar nog gewend van zijn werkzame leven). Vandaag hoefde Siem niet te speechen (derde plaats), maar hij viel wel flink in de prijzen. Er waren vandaag twee bijzondere verrichtingen welke allebei gewonnen werden door Siem Laan. Op zijn longest drive op hole 4 (net wat verder dan Jan Schrekker) is hij natuurlijk ontzettend trots, maar ik vraag mij af of hij ook zo blij is met zijn prijs voor de tweede slag het dichtst bij het touwtje op hole 9. Een beetje golfer ligt natuurlijk met zijn tweede slag op de green en de prijs voor het dichtst bij het touwtje is toch een soort poedelprijs. Flightgenoot Piet den Dulk dacht dat hij op hole 9 met zijn tweede slag de green niet zou halen en paste zijn speelplan op die hole gelijk aan. Hij besloot om te proberen zijn tweede slag vlak voor het touwtje te laten landen. Dat mislukte faliekant en daarna was Piet zelfs zo van slag dat hij de hele hole verprutste, weg dagprijs en slechts twee balletjes in de pocket. Jammer voor Piet, maar Frank Braas ging nu met de eerste prijs aan de haal (19 stableford punten en Piet had er 18).

Guus