Ik kan mij goed voorstellen dat je in de herfst wat minder goed in je vel zit dan in de zomer. Weinig zonlicht, donker, kou, regen: natuurlijk heeft dat invloed op je geestelijke gesteldheid. Het lijkt er nu echter op dat het seizoen ook van invloed is op je fysieke gesteldheid en dan met name je zitvlak. Zou het kunnen dat je in de zomer meer zitvlees hebt dan in de winter. En geldt dat dan alleen voor heren boven de 70 of is het geldig voor alle leeftijden? En geldt dat ook voor de dames? Tijd voor een diepgaand onderzoek!
Op de donderdagmiddag is het in ieder geval opvallend dat tegenwoordig de helft van de deelnemers al vertrokken is voordat de prijsuitreiking plaatsvind. En dat terwijl de wachttijd met wel drie kwartier is ingekort door gelijktijdig op hole 1, 2 en 3 te starten. Vreemd toch, hoe zou dat op de dinsdag bij de dames zijn?
Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat spelers de prijsuitreiking overslaan, die is tegenwoordig leuker dan ooit. Wedstrijdleider Tom Bleijendaal had zich heilig voorgenomen de naam van de sponsor (de Groot schilders) deze week wel te noemen en had een heus spiekbriefje gemaakt (wel op A4, de ogen worden ook wat minder). Ik denk dat Cees Siekerman het vandaag wel jammer vond dat hij in de winter niet meer dan een secondant (feldwebel volgens obersturmführer Tom) is en weinig invloed heeft op het prijzenbeleid. Zo moest hij als glorieus winnaar van de minste putts (in totaal 13) het doen met een paar rubbertjes (kom daar maar eens mee thuis). Een flesje Jägermeister was eigenlijk wel het minste geweest. Maar ja, wie weet wat er volgende week te verdienen valt. Na afloop kreeg Tom €200 van sponsor de Groot in de hand gedrukt om wat lekkere wijn aan te schaffen ( mooie taak voor wijnkenner Siem Laan).
En nu we het toch over Siem hebben, je raad het waarschijnlijk al, hij viel weer in de prijzen hoor (18 punten). Tweede omdat vakantieganger John Heemskerk (het Verre Oosten deze keer) net op tijd terug was om hem gedecideerd opzij te schuiven (20 stablefordjes!) Derde werd Johan Verberne die vrolijk met een tray biertjes op huis aan ging. Hopelijk kan hij er thuis nog even vanaf blijven, vanavond moet hij immers al weer bridgen.
Al laatste moeten we Jan Vallenduuk nog even het beste toewensen en hopen op een snel herstel. Op hole 8 gleed Jan lelijk onderuit wat hem waarschijnlijk een flinke kneuzing aan de enkel opleverde. Hopelijk valt het mee en zien we Jan snel weer op de baan (wel met schoenen met profiel).

Guus