Tjonge, je zou maar 23 punten gehaald hebben en dan toch maar de derde prijs verdienen. Dat overkwam Mike D. die zijn gigantische puntenaantal nog zag verbeteren door flightgenoot Nico K. en Bert B. Bert begon wat ongelukkig op hole één (geen punten) maar scoorde op de volgende 8 holes maar liefst 24 stableford punten en tegen zulk geweld was zelfs Nico K. niet opgewassen. Nico scoorde ook 24 punten maar deed het net iets “slechter” op het tweede deel van zijn ronde. Het is overigens knap dat Mike en Nico tot zo’n score zijn gekomen, flightgenoot Cor V. bakte er vandaag niet zoveel van, maar blijkbaar konden de heren zich daar goed voor afsluiten.
Wat dat betreft deden ze het beter dan ondergetekende. Ik liep vandaag met Bob G. en Theo R. in een flight en was op hole twee dusdanig onder de indruk geraakt van de verhalen van Theo dat ik mijn hole 3 helemaal verknalde.
Het begon er mee dat Bob vertelde dat hij vroeger voor boordwerktuigbouwkundige had gestudeerd, maar dat hij met het zojuist behaalde diploma op zak onderuit ging met zijn scooter waardoor hij zijn been brak en gelijk afgekeurd werd voor de vaart (er ging een dikke streep door zijn monsterboekje). Theo vertelde daarop dat hij in de wilde vaart had gezeten. Nooit van de wilde vaart gehoord natuurlijk, maar wild was het zeker. Theo en zijn makkers waren met hun boot daar te vinden waar er wat te verdienen viel. Het liefst wel een beetje in de buurt van de Bahama’s, want daar had je van die knappe vrouwen. Op een gegeven moment was er in de golf van Mexico een boot in nood. Nu was het vroeger zo, dat als een boot verlaten werd aangetroffen de boot eigendom werd van de eerlijke vinder. In dit geval waren Theo en zijn kornuiten het eerst bij de boot maar hadden de pech dat er nog één persoon aan boord was. Theo vertelde niet hoe ze die persoon zo ver hebben kunnen krijgen het schip te verlaten, maar het schip werd hun eigendom (of eigenlijk van de reder neem ik aan). In dit geval betekende dat voor de hele bemanning drie extra jaarsalarissen op hun normale wedde. In die tijd was Theo nog beginnend matroos en was een jaarsalaris nog niet zo veel, maar toch! Bob opperde nog dat Theo eigenlijk met een ooglapje door de baan moest, maar Theo deed wijselijk net of hij dat niet hoorde.

Guus