Voor het schrijven van een pakkend wedstrijdverslag is het voor de reporter natuurlijk belangrijk de juiste verhalen op te vangen. Dat is lastig als je in de laatste flight zit en bovendien aan de kopse kant van de tafel met deelnemers (minder buren). Het wordt nog lastiger als de dichtstbijzijnde tafelgenoten zich bewust zijn van jouw aanwezigheid en alleen nog maar over koetjes en kalfjes (of in het geval van Loes een weggegooid schroefje) willen praten. Op zo’n moment moet je hopen op een slip van de tong van een van de aanwezigen en eerlijk gezegd komt die altijd wel. Vandaag vroeg Marian de V. opeens aan haar tafelgenoten of zij nog iemand wisten om een tweepersoons dekbed over te nemen en dan sta je natuurlijk gelijk op scherp. Wat zou er aan de hand zijn? Ik wist dat Marian en Jan met nog wat voormalige Beemsterlingen een weekje op golfvakantie waren geweest naar het altijd zonnige Spanje, zou daar de bom gebarsten zijn? Jan zat naast Nine aan tafel terwijl Ruud er vandaag niet was, zou het dan toch? Ja, als verslaggever moet je snel kunnen schakelen. Ik had al een prachtig stukje voor op de site in gedachten totdat bleek dat het niet om het dekbed van Marian en Jan ging, maar over die van een vriend. Shit, moet je weer wat anders bedenken voor op de website.
Moet ik het dan toch maar over de roomboter hebben? Het blijkt namelijk dat de (echte) roomboter zo duur is geworden dat een stukje boterkoek bij de koffie er niet meer in zit. Eerlijk gezegd let ik zelf nooit zo op de prijs bij het boodschappen, maar volgens de dames aan mijn tafel was de prijs van een pakje boter nu bijna vier euro. Tom S, flightgenoot en in een eerder leven melkboer in Akersloot, vond de boterprijs nogal meevallen. Toen hij melkboer was (zo’n 40 jaar geleden schat ik) kostte een pakje echte roomboter al fl 2,05 (toentertijd was dat volgens Tom erg duur). Tom wist ook nog te vertellen dat hij vroeger in de opslag altijd last had van muizen en dat die muizen het dan vooral op de (echte) roomboter hadden voorzien. Gelukkig was ik geen klant van Tom, want hij vertelde er ook nog bij dat hij van een aangevreten pakje boter de wikkel netjes probeerde terug te vouwen zodat hij het pakje toch nog kon verkopen.
Maar ja, dat waren andere tijden, laten we dat maar achter ons laten en ons richten op het heden. Vandaag begon de zaterdag wintercompetitie en het was nog even spannend hoeveel deelnemers de wedstrijd zou trekken nu de wintercompetitie ook qualifying is. Met 20 deelnemers lijkt het er op dat het voor de meeste leden geen enkel bezwaar is. Geen van deze 20 deelnemers lukte het een birdie te slaan, maar de balletjes konden wel uitgedeeld worden voor de bijzondere verrichtingen. De tweary op hole 5 ging naar Hein D. en de longest drive op hole 6 naar John K. Het lijkt er op dat de heren op het juiste moment wisten te pieken want in de einduitslag vinden we hen terug in de onderste regionen. Bij de dames ging de longest drive naar Marian de V. (ja die van het dekbed) die haar bal precies vijf centimeter verder sloeg dan Nine B.
De winnaar van het dagklassement was vandaag Joost V. maar die kon zijn prijs niet in ontvangst nemen omdat hij wat eerder weg moest. Misschien wel vanwege de bruiloft van zijn ouders want afgelopen week las ik in de krant dat die 60 jaar getrouwd zijn ( daar werd ook verteld dat zij als baby al bij elkaar in bed lagen). Door de afwezigheid van Joost schoof de tweede plaats door naar de eerste en zo kon Jos van de Werf met drie balletjes weer op huis aan. Twee balletjes waren er vandaag voor Henny W. (die mij nog wist te vertellen dat zij geen luie stoelen in huis heeft) en ook Piet den D. pakte natuurlijk weer zijn prijsje mee (één bal deze keer).

Guus