Wanneer je een 18-holes wedstrijd winnend afsluit met 34 punten en je speech na afloop als magertjes wordt beschouwd, ga je toch eens bij jezelf te rade. Moet je als voorzitter in zo’n geval het voorbeeld geven en alsnog een stukje schrijven? Of laat je de prikkelende opmerkingen langs je afglijden en ga je over tot de orde van de dag.
Bij de vorige Maandbeker, die eigenlijk een halve Maandbeker was, scoorde Jeroen Bakker gewoon een stoere 38. Kijk dan ben je goed bezig. Als hij toen niet mee had gedaan, was Sam Sneek gewoon winnaar geworden met eveneens 34 punten. Maar ja, dat is de pech van Sam. Gelukkig krijgt hij op 10 augustus een mooie kans om echt te laten zien wat hij waard is in een rechtstreeks duel in de laatste poulewedstrijd voor de matchplay kampioenschappen. Ook gelukkig is dat zijn vogeltjes weer worden uitgereikt.
Als ik de resultaten van de zaterdagcompetitie bekijk, is een score van 34 eigenlijk helemaal niet gek. Naast Jeroen zijn alleen John Heemskerk met 40, John Kern met 38 en Marion Vlaar met 35 punten er in geslaagd boven de 34 te komen. Voor de rest is het maar magertjes. De vraag is natuurlijk: hoe komt het dat we op de zaterdagen zo slecht scoren? Wie het weet, mag het zeggen. Ik weet, dat ik lekker en gezellig heb gelopen met Loes en een stoer van geel afslaande Ria. Het rondje, omdat ze niet voorbij de damestee was gekomen, smaakte lekker.
Nog even aanhaken op de matchplay wedstrijd van Guus tegen Erik: John Henry Taylor, vijfvoudig winnaar van The British Open, zei in 1904 al: “I am certain that there can be no freedom, and no natural swing in hitting the golfball if the mind is occupied by instructing the body.”
Misschien denken we allemaal wel te veel op zaterdag.

Tot zaterdag!
Frank