



Vandaag mocht ik acte de presence geven in het finaleweekeinde van de heren matchplay kampioenschappen. De oplettende lezer ziet natuurlijk gelijk dat ik de strijd aan moest binden met Jelle van Solkema. In de laddercompetitie staat Jelle op plaats 3 en ik op plaats 10, maar met een verschil van slechts 2 punten in onze handicap (16,5 om 14,5) hoefde ik mij niet kansloos te wanen. De laatste tijd ben ik redelijk in vorm, maar vandaag liep het voor geen meter (toch een raar spelletje dat matchplay). Gelukkig was Jelle helemaal van slag en zo kon het zomaar gebeuren dat ik met zes holes te gaan maar liefst 4 up stond. Op hole 13 had ik een steentje in mijn schoen wat Jelle de tijd gaf voor een sanitaire stop. Ik weet niet of Jelle in de bosjes wat meer dan alleen een plasje heeft gedaan, maar opeens speelde hij de sterren van de hemel. Prompt won hij de volgende vijf holes (bijna een hole in one op hole 5, hij had er nog nooit zo dicht bij gelegen) en stond ik met één hole te gaan opeens 1 down. Gelukkig sloeg Jelle op de laatste hole zijn tweede bal in de bunker en wist ik mijn tweede bal dicht genoeg bij de vlag te leggen om er een verlenging uit te slepen. Ondertussen was wedstrijdleider George van der Velden eens komen kijken waar wij bleven (om 13 uur moest gestart worden met de halve finale). Met de mobiel in de aanslag filmde hij mijn zwanenzang op hole 19 (Jelle ging voor par en ik miste ‘m ruimschoots). Om de vaart er in te houden stoof Jelle in de buggy van George naar het clubhuis en bracht George te voet de trolley van Jelle naar het clubhuis (zeer attent).
In het clubhuis trof Jelle natuurlijk de overige deelnemers die al weer stonden te trappelen voor de halve finale. Jelle moest het in de halve finale opnemen tegen Brendan Korten (wist op Manfred Schröder), terwijl de tweede wedstrijd ging tussen Sam Sneek (winst op Guus Wilcke) en Dirk Loos (winst op René Witteveen). Brendan wist te winnen van Jelle en Sam deed hetzelfde tegen Dirk wat betekent dat we morgen sowieso een nieuwe matchplay kampioen krijgen (vorig jaar won Dirk in de finale van Loek Blom). Sam stond al twee keer eerder in de finale, maar wist ‘m nog nooit te winnen, zou het dan toch driemaal scheepsrecht zijn?
Het is overigens opvallend hoe serieus de matchplay kampioenschappen genomen worden. Zo werd er getwijfeld of een bezoek aan een 25-jarig bruiloftsfeest wel zo slim was, werd een bezoek aan de kermis afgezegd en verkocht één deelnemer zelfs zijn kaartjes voor de grand-prix van Zandvoort!
Morgen begint de finale om 13 uur en publiek is van harte welkom (als iemand zijn kaarten voor de F1 verkoopt kunnen jullie de tv-uitzending natuurlijk ook best missen). De spelers spelen van wit en mogen bijgestaan worden door een caddie.
George en Guus
Alle finalisten succes.
Ik wil bij deze mijn tegenstander Brendan bedanken voor de mooie partij en gefeliciteerd.
Ook de organisatie bedankt (George)
En niet te vergeten de dames/meiden van de catering met de heerlijke en goed verzorgde lunch.
Tot volgend jaar