Vandaag was het zover de finale Matchplay, dezelfde finale als vorig jaar. Ik moest het op gaan nemen tegen de altijd steady Erik Bark. Voor de finale had Karel aangeboden mijn caddy weer te willen zijn net als drie jaar geleden. En je kan je geen betere caddy wensen. Karel had zijn wekker vroeg gezet om afbak broodjes te gaan halen en die vervolgens te gaan beleggen met een heerlijk gebakken eitje (ook voor Erik had hij overigens broodjes gemaakt), ook had hij genoeg water (uit de vriezer) meegenomen, want ja het zou een warme dag gaan worden. En inderdaad het was een warme dag met voor Spierdijk begrippen weinig wind. Ook Erik had een caddy te weten Jeroen van de Bos. Ook kwam mijn vrouw met haar broer als verrassing kijken, overigens had Erik dat pas door op hole 19
Kortom alle ingrediënten aanwezig voor een spannende partij Matchplay.
In de voorgaande rondes had ik overigens al het gevoel een aantal finales te hebben gespeeld, wamt wat zijn er veel mensen in vorm zeg!
Frank, Guus, Kevin en Sam waren behoorlijke hordes om de finale te behalen. Nogmaals complimenten voor jullie fantastische spel.
Maar nu moest alles dus nog uit de kast tegen Erik. Op hole 1 begon Erik maar eens met zijn specialiteit, namelijk een chip op een paar centimeter naast de hole, waardoor ik na 1 hole al 1 down stond.
Zoals altijd zijn we erg aan elkaar gewaagd, dus een achterstand is niet zomaar goed gemaakt. Hole 2 wist ik te winnen echter een aantal holes later stond ik weer 2 down.
Er werden weinig fouten gemaakt dus er moest iets speciaal gaan gebeuren, en gelukkig kwam dat moment op hole 7 met een chip in voor birdie wist ik de score naar 1 down terug te brengen
Ik denk dat Erik daar zo van slag van was, hij begon namelijk korte putje te missen, waardoor ik 3 holes op rij won en opeens 1 up stond bij de turn.
Deze stand bleef lang aan tot hole 14 waar Erik een prachtige afslag had en de hole won. Op hole 15 dacht Erik weet je wat ik ga deze hole maar eens van de gele tee spelen. Een prachtige verre afslag was het gevolg (300 meter drive) echter hij moest de slag opnieuw doen vanaf de witte tee, sorry Erik het is een hard spel
Deze hole wist ik ook nog te winnen, dat is natuurlijk extra zuur.
Met nog 3 holes te gaan moest ik de voorsprong behouden, en Karel gaf steeds het juiste advies daarin, echter op hole 17 had ik even geen zin om te luisteren naar Karel en dat resulteerde in een hele slechte put waardoor ik een behoorlijk put overhield voor par. Erik maakte zijn par en gelukkig wist ik die van mij ook te maken. Zal voortaan naar je luisteren Karel!
Het kwam nu op de laatste hole aan waarbij een halve genoeg was, na beide een goede afslag sloeg Erik zijn 2de bal richting grasbunker. Het enige wat ik hoefde te doen was de green raken, Karel reikte mij de juiste club aan en midden green was het resultaat. Waarna ik de put naast de hole wist te krijgen en doordat Erik geen birdie maakte was deze spannende finale in mijn voordeel geëindigd. Graag wil ik mijn medefinaliste Erik bedankten voor de spannende finale en natuurlijk wil ik ook mijn caddie Karel bedanken voor zijn bijstand tijdens de wedstrijd.
Daarna een heerlijke BBQ op het terras en een aantal drankjes natuurlijk.
Wedstrijdleiding bedankt en iedereen bedankt voor de felicitaties, en ik hoop dat deze competitie maar zal groeien met het aantal deelnemers, naar mijn idee het mooiste spel wat er is!
Op naar volgend jaar. Maurice.
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn om een reactie te geven.