Reikhalzend kijken we met z’n allen uit naar ons 10-jarig bestaan, maar zo’n jubileum heeft ook zijn schaduwzijde. Zo zit Marion Vlaar al zo lang in de wedstrijdcommissie dat het voor haar steeds moeilijker wordt om geschikte prijzen te vinden. Je wilt natuurlijk elk jaar iets anders en op een gegeven moment heb je alle sportprijzenwinkels in de buurt wel gehad. Gelukkig is Marion voor geen kleintje vervaard en na enig speurwerk kwam ze terecht bij Allers in Eindhoven. Even heen en weer rijden naar Eindhoven om de prijzen uit te zoeken was lastig want ze zat samen met manlief George een maandje in Portugal (op de golfbaan van Joost den Draaijer). George kwam nog met het grandioze idee om op de terugvlucht gewoon via vliegveld Eindhoven te vliegen, maar dat vond Marion toch iets te ver gaan. “We bestellen het gewoon maar online en laten het opsturen, als het niet goed is kunnen we altijd nog naar Eindhoven gaan“. Gelukkig kunnen ze gewoon thuis blijven want iedereen vindt het prachtige prijzen. Zoals je op de foto kunt zijn het een paar golfers op een zwarte sokkel. Erik Bark en ik vonden het eerste een beetje een lugubere prijs omdat het net lijkt alsof de rechter golfer met een zeis in zijn rug is gestoken. Gelukkig wist kunstkenner Joyce Bakker (afgelopen dinsdag nog naar de Caravaggio-Bernini tentoonstelling in het Rijksmuseum geweest) dat het niet om een zeis maar om de vlag ging.
Een goede verstaander weet nu dat Erik en ik vandaag de tweede en derde prijs kregen uitgereikt voor de zaterdag Koeman competitie.

De eerste prijs wordt traditiegetrouw uitgedeeld op de slotdag en winnaar Piet den Dulk moet dan ook nog een half jaartje wachten op zijn prijs.
Daarnaast waren er natuurlijk ook nog de dagprijzen te vergeven. Piet den Dulk sloot geheel in stijl af met een eerste plaats (17 punten), net voor Erik Bark (16 punten) en Dirk Loos (15 punten). Verder had Erik Bark maar twee slagen nodig om een lekkere fles rode wijn te verdienen (tweary op hole 5). Tenslotte werden er nog twee vogeltjes verschalkt, de gelukkigen waren Erik Bark en Dirk Loos.

Als laatste wil ik nog even opmerken dat mijn pennenvruchten niet altijd al te letterlijk genomen moeten worden. In het algemeen pak ik een klein voorval en blaas dat vervolgens een beetje op. Ik ging er eerlijk gezegd vanuit dat iedereen wel doorhad wanneer ik de waarheid een beetje verboog, maar blijkbaar heb ik mij daarin een beetje vergist.
Zo was George Vlaar echt niet van plan om via Eindhoven terug te vliegen, waren de dames van de bediening afgelopen donderdag echt niet in paniek met de vijf holes in one, en stond Ton hertog echt niet in zijn lange onderbroek de prijzen uit de delen bij de herenmiddag.
En het is zeker niet mijn bedoeling om sommige mensen in de zeik te nemen. Misschien moet je het een beetje vergelijken met de TV Kantine: niemand vindt het leuk als hij/zij gepersifleerd wordt maar het is nog minder leuk als je helemaal niet genoemd wordt.

Guus