De meesten van ons maken denk ik gebruik van een golfhorloge om de afstand tot de hole te meten. Ikzelf draag een sporthorloge van Garmin die wat meer statistieken bijhoudt dan alleen de afstand. Zo kan ik op mijn horloge precies zien wat mijn hartslag op een bepaald moment is. Uit het plaatsje links kun je opmaken dat mijn hartslag varieert tussen de 55 en 101 slagen per minuut en dat deze in het begin van de wedstrijd wat lager is dan gedurende de rest van de wedstrijd. Ik ging er zelf van uit dat mijn hartslag het hoogst zou zijn tijdens het putten, maar ik zie daar geen zichtbaar verschil met mijn hartslag door de baan. Opvallend is juist dat mijn hartslag het hoogst is (102 slagen per minuut) bij de afslag van hole 4. Verder zien we mijn hartslag best wel fluctueren, maar dat is denk ik logisch als je in aanmerking neemt dat ik de helft van de tijd heb stil gestaan. Ik liep in een flight van vier personen en we hebben er 2.20 uur over gedaan waarvan ik 1.11 uur heb stilgestaan. Nu liep ik vandaag niet zo’n goede kaart en de spanning stond er dan ook niet echt op. Ik moet eigenlijk dezelfde meting nog eens uitvoeren als een ik matchplay wedstrijd speel, ik denk dat ik dan wat meer pieken in de grafiek te zien krijg (en dan ook vooral tijdens het putten).
Ik had vandaag maar 13 stableford punten en dat is bijna de helft van de winnaar van de dag. Kyan Goossens sloeg vandaag maar liefst 24 stableford punten bij elkaar, liefst 6 meer dan nummer twee Sam Sneek. Dat de appel niet ver van de boom valt werd weer eens bevestigd door de overwinnaarsspeech van Kyan, bewonderenswaardig hoe gemakkelijk hij het woord nam (daar kunnen wij nog wat van leren). Nummer twee werd trouwens Sam Sneek en de derde prijs kwam uiteindelijk terecht bij Piet den Dulk (eigenlijk vijfde maar Piet schoof door omdat de nummers 3 en 4 wat eerder naar huis moesten).
De bijzondere verrichtingen gingen vandaag naar Loes van der Wal en Guus Wilcke (tweary op hole 2 en hole 5). Eigenlijk was de tweary op hole 2 een prooi voor Wim Tromp, maar spijtig genoeg moest Wim na zes holes de strijd staken vanwege een opspelende blessure. We hopen natuurlijk allemaal dat het meevalt en dat we Wim volgende week gewoon weer op de baan zien (sterkte in ieder geval Wim).

Guus