De weerberichten op de verschillende weerapps waren redelijk gunstig met in de ochtend buien en af en toe een piekje in de middag. Deze zouden geen last kunnen wanneer de eerste flight van de koppelmatchplay zou starten. Goed, het was niet helemaal droog toen we hadden afgeslagen, maar daar heb je een paraplu of een mooie Ferrarirode regenkap voor. Vol goede moed gingen de elf flights op pad.

Gaandeweg werd duidelijk dat de buien van de ochtend er zin in hadden en ons ook nog aan het begin van de middag parten zouden spelen. Niet iedereen had er evenveel last van of ergernis aan. Onze flight, Joop, Sipke, José en mijn persoontje, vond dat het na 9 holes wel weer eens mocht stoppen, maar ging desondanks na het heerlijke broodje van start met de tweede ronde. Inmiddels hadden diverse verzopen katten zich verzameld bij het startershokje om na het verorberen van het broodje de pijp aan Maarten te geven. Wij hadden daar op de green van hole 10 nog geen weet van en vervolgden stug ons pad. Eenmaal op korte afstand gekomen van de green van hole 12 was de piek op Buienradar tot uitbarsten gekomen en zijn wij een minuut of vijf onder de paraplu’s blijven staan. Jan Schrekker (wedstrijdleider) kwam langs in de buggy om te zeggen dat verschillende flights er genoeg van hadden en waren gestopt. We mochten gewoon doorspelen als we wilden en dat wilden we ook, want Buienradar had ons gewezen op een fantastische blauwe lucht met wolken, die snel zou volgen. Wij snapten ook wel dat er deelnemers waren die er mee stopten, maar vonden dat niet erg. Het zou alleen maar gunstiger zijn voor de uitslag 😉

Inderdaad begon het zonnetje op hole 13 lekker te schijnen en werden onze kleren en de karren met attributen snel droog. Op hole 15 was nog sprake van donkere wolken, maar die waren er alleen op de achtergrond, zoals de foto van José laat zien. Joop en Sipke kregen het op hole 17 zelfs zo warm, dat alleen de polo nog nodig was. Tevreden dat we de weergoden hadden getrotseerd, kwamen we na onze ronde het clubhuis in. Daar werd duidelijk dat van de gestarte 11 flights slechts 2 flights de wedstrijd hadden voltooid. De andere flight bestond uit schapenredder Brendan met zijn invalmaat Erik en Karel en Ramon. Gelukkig waren wedstrijdleiders Mirjam en Jan nog aanwezig, zodat de prijsuitreiking toch doorgang kon hebben. De wedstrijd was immers niet gestaakt. Hierdoor was de uitslag:

  • Eerste plaats José en Frank (23 punten)
  • Tweede plaats Karel en Ramon (19 punten)
  • Derde plaats Brendan en Erik (17 punten)
  • Vierde plaats Joop en Sipke (13 punten)

Het was weer een gedenkwaardige dag zoals Joyce mij na afloop toevertrouwde. En dat was het!

Groeten, deelnemer Frank

Dan nog even een extra woordje van mij, maar nu als voorzitter van de club.

Ik vind het heel jammer dat mensen door misverstanden in de communicatie worden teleurgesteld en elkaar soms kwetsen met hun uitlatingen. Het was vervelend dat het weer niet meewerkte tijdens de wedstrijd. Ik heb dan ook begrip voor de deelnemers die, soms nat tot op het bot, er voor kozen om uit de wedstrijd te stappen. Dat is een keuze, die leidt tot het niet opnemen in de uitslag.
De Wedstrijdcommissie heeft, volgens het Wedstrijdreglement, de bevoegdheid om een wedstrijd af te gelasten, te staken of te onderbreken (bijvoorbeeld bij zeer extreme en/of gevaarlijke weersomstandigheden). Dat is niet gebeurd, hoewel het voor sommige deelnemers leek alsof dat wel het geval was. De Wedstrijdcommissie zal in de komende vergadering van gedachten wisselen over hoe hier in het vervolg in dit soort situaties mee om te gaan.