Als blijk van waardering voor het werk dat alle vrijwilligers belangeloos voor de club verzetten, organiseren wij jaarlijks een vrijwilligers dag. Meestal maken we er een uitje van, maar met Covid-19 op de loer bleven we dit jaar lekker thuis. Wie weet, een opmaak voor komende jaren want alles was tot in de puntjes geregeld. Na een lichte lunch werd er een negen holes wedstrijd gespeeld met aansluitend een meer dan geslaagd diner (het zoveelste hoogstandje van José en Carolien).
Normaal maak je voorafgaande aan een wedstrijd de spieren wat los door een paar balletjes in te slaan, maar omdat er tijdens het diner een aantal denkspelletjes gespeeld werden, leek het de wedstrijdleiding noodzakelijk dat de hersenen van te voren ook een soort warming-up kregen. Ans en Marion hadden dan ook een spelvorm bedacht waarbij je eigenlijk meer met het tellen van de slagen bezig was dan met het slaan op zich. In het begin zorgde het hier en daar nog voor een beetje wrijving, maar na tussenkomst van de wedstrijdleiding werd het iedereen duidelijk en kon er gescoord gaan worden. Het beste werd dat gedaan door het team Jos v/d W en Cees S, met een knappe 33 stableford punten stapte zij van de baan (ondanks dat ze bijna alles van wit moesten spelen).
Na de wedstrijd was het etenstijd met tussendoor een aantal quizzen. Ik zelf was nogal gecharmeerd van het raden van plaatsnamen aan het einde van een zin, bijvoorbeeld: “Bij nood moet de kapitein de bel op het Schipluiden“. Blijkbaar was Cees S. vroeger het braafste jongetje van de klas want hij wist ze bijna allemaal al eerste te benoemen. Een ander onderdeel was het uitbeelden van boeken, televisieseries, film, etc door Ans. Je kon wel zien dat Ans jarenlang lid is geweest van toneelvereniging Togido in Heerhugowaard. Vooral haar vertolking van ma Flodder was grandioos en werd zeer snel doorzien door voorzitter Frank.
Tussen al het eten door was er gelukkig ook nog voldoende tijd voor een goed gesprek. Bij mij aan tafel ging het bijvoorbeeld een heel tijd over het fenomeen bezorgmaaltijden (vooral Maurice J. en Ria B. maken daar zorgvuldig gebruik van). Maurice vertelde zelfs een beetje besmuikt dat hij wel veel sushi-s moet eten om de buik een beetje rond te krijgen ( “ik eet er dan wel 25“). Nou, die 25 stuks schenen eigenlijk toch nog wel mee te vallen, Ria bekende dat zij er laatst nog 33 naar binnen werkte.
Al met al een ontzettende leuke en leerzame dag en we kijken al weer uit naar volgend jaar.

Ans en Marion, super gedaan.

Guus