De 18 holes damesochtend ging voor ons van start met 5 dames en 3 heren.
De eerste 9 holes verliepen prima en het was trouwens goed weer en de ballen vlogen over de baan.
Helaas werd het weer minder en ja hoor de lucht werd behoorlijk donker en we keken elkaar aan van wat nu. Gelukkig Ria, de wedstrijdleiding nam de beslissing: we gaan stoppen. Onweersgerommel, een flits en een wolkbreuk volgde. Zo snel als we konden van hole 12 naar het clubhuis gelopen waar we uiteindelijk drijfnat aankwamen.
Na binnenkomst zagen we de laatste flight ook binnenkomen, maar geen flight nr. twee. Waar was die gebleven? We hoopten dat ze de schuilhut hadden kunnen bereiken.
Ik ben meteen gaan bellen vanuit het clubhuis naar ze, maar geen gehoor, dan maar een appje en ja hoor van Nine bericht terug. We staan in de bosjes tussen 6 en 8. Oeps dat voelde niet goed Wim dacht ook aan zijn Els. Vervolgens heeft Daphne Mark en KW gebeld, ga met de auto de baan in en haal ze op. Dit is gevaarlijk.
Wim had het niet meer en is uiteindelijk met de Marshal buggy de baan ingegaan en gelukkig hij heeft zijn Els kunnen redden. Nine en Fake zijn op eigen kracht teruggekomen.
Wat heb je nu geleerd spelende vrouw( de bekende meneer Kaktus): De sirene was niet te horen op de holes waar wij allemaal stonden dus zelf maatregelen nemen. De schuilhut was onbereikbaar voor ons allemaal.
Dus bestuur en club jullie hebben zopas overleg gehad, graag wil ik dit toevoegen aan jullie lijstje.
Een goede sirene die ook overal te horen is en een tweede schuilhut.
En o,ja de uitslag…. geen idee zal wel niet vermeld worden en tja heb ik eens de longest geen balletje hihi. Maar wel een lekker saucijzenbroodje van onze sponsor Alkmaar Kozijnen en die zal vast heel blij zijn dat iedereen heelhuids binnen is gekomen.

Groetjes, Loes