We herinneren ons denk ik allemaal nog wel het polletje van Hans van Breukelen en het Willy Dobbe plantsoen uit Waldolala. Wat dichter bij huis hebben we natuurlijk het Aart Koning bosje (het bosje tussen hole 7 en 8 net voorbij de vijver waar Aart zijn bal altijd laat neerkomen). Naast Aart hebben we nog een clublid waarnaar een lap grond vernoemd is. Misschien hangt het er al jaren en viel het mij vandaag pas op, maar op een hek langs de Braken hangt een bordje met “Duijn weide”, vernoemd naar de voormalige eigenaar neem ik aan. Het is natuurlijk hartstikke leuk als je vereerd wordt met zo’n bordje, maar in dit geval had ik het nog leuker gevonden als ze voor het woord “weide” waren afgeweken van het correct Nederlands en het opgeschreven hadden als “Duijn weijde”. Een gemiste kans voor wat meer bekendheid denk ik (als je het net verkeerd opschrijft valt het gelijk veel meer op).
Vandaag hadden Frank Braas en ik de opdracht gekregen om klassementsleider Gerard Meijer van een goede score af te houden, maar wel zelf met een goede score het clubhuis te betreden. Aan alle twee de eisen hebben we volgens mij prima voldaan. Gerard verbeterde met zijn 13 stableford punten zijn totaal niet wat de andere spelers de gelegenheid zou kunnen bieden wat dichter naar de top te kruipen. Jammer genoeg is dat bijna niemand gelukt. Ik heb de stand van vorige week en die na vandaag eens naast elkaar gezet en dan zie je dat er niet veel is veranderd.

Kees Duijn (die van de Duijn-weijde) is één punt ingelopen en Piet den Dulk vier punten, maar dat zet nog niet veel zoden aan de dijk. De grootste kanshebber op de eindzege blijft nog steeds Gerard Meijer.
Naast Piet, die dus 4 punten inliep op Gerard, komen de andere winnaars van vandaag (nog) niet in de top 10 voor. Vier spelers wisten 19 stableford punten bij elkaar te slaan en drie van hen konden de balletjes verdelen. Door wat mindere holes aan het einde van de wedstrijd (na 5 holes had ik al 14 punten) viel ik net buiten de prijzen. Derde werd Jan de Vries, tweede werd de eerder genoemde Piet den Dulk en de eerste prijs ging naar Fred de Graan.
De bijzondere verrichtingen stonden vandaag weer op hole 2 en hole 5 (beide een tweary). De tweary op hole 2 ging naar mij en de tweary op hole 5 werd geslagen door maar liefst drie spelers (alle drie een birdie op hole 5). Het wedstrijdreglement zegt dan dat degene die de birdie het eerst geslagen heeft, de tweary zou moeten winnen, maar dat vond de wedstrijdleiding wat sneu voor de andere twee. Besloten werd om zowel Jan de Vries, Hein Dekker als Frank Braas naast een birdie balletje van de Cv100 een balletje van de club voor de tweary te geven.

Guus