Tijdens de wedstrijd van vandaag werd ik op het pad van hole 8 naar hole 9 door Ria D. aangesproken over mijn wedstrijdverslag van afgelopen donderdag. Ik had geschreven dat echtgenoot Kees twee flesjes bockbier had gewonnen met de “tweary the rope” op hole negen, maar toen Kees met lege handen voor het avondeten arriveerde werd hij subiet door Ria teruggestuurd om zijn “vergeten” prijs op te halen. Kees kon praten als Brugman dat hij helemaal geen prijs gewonnen had, maar Ria was niet te overtuigen. Uiteindelijk is Kees maar teruggegaan naar het clubhuis en heeft hij daar twee flesjes bockbier gekocht en die mee naar huis genomen. Sorry Kees, als ik wat beter had opgelet bij de prijsuitreiking had ik geweten dat Cees H. de twee biertjes gewonnen had en dat had jou heel wat ergernis kunnen besparen.
Vandaag heb ik dus goed opgelet tijdens de prijsuitreiking en hoop het nu goed te doen. Eerlijk gezegd was ik helemaal niet van plan om bij de prijsuitreiking aanwezig te zijn. Afgelopen donderdag keek ik naar de weersverwachting en het zag er zo beroerd uit dat ik mijn inschrijving maar annuleerde (de schaatsbaan ging vandaag ook open en dat was een mooi alternatief). Gisteren kreeg ik echter een mailtje van Marion met het verzoek om aan de wedstrijd van vandaag mee te doen (er waren nog niet zoveel aanmeldingen). Tegen Marion kun je natuurlijk geen nee zeggen en dus schreef ik mij gisteren maar weer in.
Dat manlief George ook moeilijk nee kan zeggenen bleek vanmiddag wel na de wedstrijd. Eerst werd George gevraagd om de golfclubs en schoenen van Marion in de locker te stoppen zodat zij even de scores kon invoeren. George deed het natuurlijk graag voor zijn Marion, maar hij zat net weer op zijn plaats of er werd hem gevraagd twee balletjes voor de bijzondere verrichtingen (Hein met neary op hole 2 en Richard met tweary op hole 4) van boven te halen. Natuurlijk geen enkel probleem voor George, maar net weer terug werd hij wederom naar boven gestuurd, nu om de kaasjes van de nog niet uitgedeelde prijzen van de koppel matchplay in de koelkast te stoppen (er zat al wat schimmel op). Na al dit werk dacht George even van zijn biertje te kunnen genieten, maar hij had nauwelijks een slok genomen of hij werd weer naar boven gestuurd, nu om de kentekenplaat van Hein D. op te halen (Hein won vandaag de maandbeker met 35 stableford punten). George zat er niet mee, manmoedig ging hij weer naar boven (welke vrouw zou er niet zo’n echtgenoot willen).
Na de uitreiking van de dagprijzen was het tijd om de prijzen van de competitie uit te delen. Marion had haar handen vol aan alle prijzen want niet alleen werd de eindstand van de maandbeker opgemaakt, maar ook die van de zaterdagcompetitie in zijn geheel. Omdat er maar twee wedstrijden verschil tussen deze competities is, vielen bijna alle prijswinnaars dubbel in de prijzen. Het was wel vreemd om te zien dat Piet den D. niet in de prijzen was gevallen. Hein D, die andere grootverdiener pakte zijn prijs weer wel mee, ditmaal de derde plaats in de maandbeker competitie. De tweede plaats was daar (en ook in de zaterdagcompetitie) voor Joost V. Volgens Joost smaakte dat naar meer en hij beloofde dan ook voortaan op de donderdagmiddag mee te gaan strijden (mocht hij door de ballotage komen). De winnaar van de eerste prijs in beide competities kon het vandaag thuis lekker vanuit de luie stoel aankijken. Henny W. had na vier wedstrijden, door een paar rondes van boven de 40 punten, zoveel voorsprong op de rest van het veld, dat zij vandaag niet eens hoefde mee te doen om de eerste plaats te behouden. Henny, vanaf deze plek van harte gefeliciteerd!

Guus