Afgelopen dinsdag won Marian de V. de wedstrijd bij de dames en zoals een winnaar betaamd stuurde zij mij vanmorgen een stukje om op de website te plaatsen. Voor zo’n schat doe je natuurlijk alles en gelijk heb ik haar stukje dan ook geplaatst. In een reactie op haar mailtje feliciteerde ik haar met de eerste prijs en schreef daarbij dat echtgenoot Jan dat nooit zou lukken. Nou, mailde Marian mij terug, met een goede flightindeling is Jan tot grootse dingen in staat. Ik weet niet met wie Jan vandaag in een flight zat, maar hij was tot op het bot getergd om mijn ongelijk te bewijzen. Met een fantastische score van maar liefst 22 stableford punten logenstrafte hij mijn woorden en verdiende hij, en niemand anders, de eerste plaats. Het was jammer dat hij zelf niet meer aanwezig was om de prijs in ontvangst te nemen, maar nadat al zijn flightgenoten al lang vertrokken waren, duurde het wachten Jan toch iets te lang. Op zich wel begrijpelijk want met een deelname van maar liefst 51 golfers, moet de eerste flight zo’n twee uur wachten op de prijsuitreiking.
Doordat Jan vertrokken was kreeg ik opeens de eerste plaats toegewezen. Ikzelf was er van overtuigd dat ik met mijn 18 punten niet in de prijzen zou vallen, maar wedstrijdleider Cees S. was zo vriendelijk mij op hole 3 met negen slagen nog 2 punten te geven (hoezo zelf de kaarten weer invoeren, laat de wedstrijdleiding dat maar doen). Gelukkig kon na de prijsuitreiking de score nog worden aangepast en zo werd ik van de eerste plaats teruggezet naar de derde en diende ik een gekregen balletje over te dragen aan Wim H. (tweede plaats) en Ton H. (eerste plaats).
Vandaag was er met een bijzondere verrichting ook weer een gewijd biertje uit de abdij van Egmond te winnen. De neary op hole 2 ging naar Jos L. en de t.t.t.r (tweary to the rope) op hole 9 ging naar Fons D. Verder werden er vandaag twee birdies geslagen op hole 5 (vreemd dat dát geen bijzondere verrichtingen zijn). Zowel Willem J. als Piet den D. ontvingen voor hun prestatie een vogeltjes van sponsor Sam S. (marketing technisch gezien zou ik zijn naam natuurlijk wel voluit moeten schrijven).
Omdat flightgenoot Johan V. net voor de afslag op hole 1 moest afhaken (hopelijk gaat het goed met Bea) speelde ik vandaag in een flight van drie. Met voor je alleen maar flights van vier weet je dat je zo nu en dan een tijdje moet wachten. Gelukkig speelde ik met Jan S. en Jan heeft natuurlijk altijd wel wat te vertellen. Zo vertelde Jan mij dat zijn moeder vanwege tbc een hele tijd is opgenomen geweest in een sanatorium in Hoog Laren. In een brief aan haar zus (een tante van Jan dus) schreef zij dat zij goed nieuws te melden had: het ging heel goed met de kinderen en als alles meezat kon zij met anderhalf jaar het sanatorium verlaten. Anderhalf jaar! Dit zet je wel even met beide benen op de grond. Als wij anderhalve minuut moeten wachten op de flight voor ons beginnen we al te klagen.

Guus