width=Zo’n 50 mens was er wel op afgekomen, de algemene jaarvergadering van GC De Koggen. Spanning zat er niet zoveel in. Plichtmatig worden de notulen doorgenomen. De penningmeester weet zelfverzekerd zijn wensen de vergadering door te loodsen. Met een beetje goede wil had de voorzitter er zo een contributieverhoging voor volgend jaar door kunnen duwen. Maar nee, het nieuwe bestuur zal een voorstel maken. De donderdag mannen doen een voorstel voor een andere verdeling van de wedstrijd gelden, we gaan er meer van horen. Onze voorzitter neemt afscheid, met applaus wordt een nieuwe voorzitter en een nieuw bestuurslid benoemd. De beleidsplanevaluatie wordt droog geconsumeerd. Op naar de pauze, deze is geanimeerder dan de vergadering, maar we moeten nog even. De laatste agendapunten verlopen. Als een kudde schapen volgen de leden wat wordt gezegd, de nazit lonkt. Met een lied wordt de oud voorzitter uitgezongen. Dat was het dan. Wat wil dit nu allemaal betekenen? Misschien zijn wij allemaal heel tevreden hoe het allemaal gaat, gewoon een beetje golfen en verder niets. Is het moedeloosheid, dat het toch niets (ver)helpt wat je zegt. Ik denk het eerste, maar of dit voor de toekomst garant staat om lekker te blijven golfen betwijfel ik. Dankzij of ondanks de leden zal het bestuur alle zeilen bij moeten zetten om een toekomstbestendige vereniging neer te zetten. Kapers zijn er genoeg op de kust. Het bestuur mag dan alle vertrouwen van de leden hebben, ze zullen er wel tegenaan moeten gaan om dit voor de toekomst te behouden. Het risico is dat ze er alleen voorstaan, maar in mijn opvatting zal ieder lid een bijdrage moeten leveren om vergaderingen met de leden in de toekomst ook zo rustig te laten verlopen. Dit klinkt wat dreigend maar zo is het niet bedoeld, maar rust roest. Dit geldt voor golfers en ook voor golfverenigingen.

Backspin