Als winnares van de damesochtend, wordt je geacht een toespraak te houden of een stukje te schrijven.

Ik koos voor het laatste, omdat afgelopen zaterdag Marjo is overleden. De aandacht moest nu meer naar haar gaan. Want Marjo was  een trouwe bezoekster van de dinsdag damesochtend. Ze was er eigenlijk altijd. Haar spel was  rustig en stabiel. Geen verre afslagen, maar kaarsrecht op haar doel af. Ze sloeg weinig missers. Je hoefde voor haar geen ballen te zoeken. Daardoor had ze een relatief lage handicap.

Het afgelopen jaar moesten we haar al missen en leefden we met z’n allen erg met haar mee. Het is verdrietig te beseffen dat ze nooit meer met ons zal spelen.

Hermine