Het is opvallend dat voor iedereen de wedstrijdvoorbereiding anders is. Ikzelf hou er van om voor aanvang van de wedstrijd twee mandjes met balletjes weg te slaan, het putten geloof ik eigenlijk wel een beetje. Flightgenoot Piet den Dulk denkt er heel anders over; hij is ruimschoots op tijd aanwezig maar gebruikt zijn tijd eigenlijk alleen voor het putten. Mijn andere flightgenoot van vandaag, Co Scholten, heeft helemaal niets met inslaan of dat soort fratsen, hij zorgt er gewoon voor dat hij precies op tijd op de opslag van hole 1 staat. Vandaag liepen de eerste slagen van Co niet zo, maar dat was voor hem geen optie om voortaan wat eerder naar de baan te komen. Op zich wel begrijpelijk want Co is natuurlijk een druk bezet zakenman. Tijdens de wedstrijd heb ik proberen te achterhalen wat hij allemaal doet en dat is een hele lijst. Zo verzorgt hij diensten op het gebied van:

Wat ooit begonnen is met de verkoop van het gemaaide gras langs de A7, is uitgegroeid tot een waar conglomeraat aan bedrijfjes. Daarnaast heeft Co dan ook nog zijn eigen café ’t Koetje in Zandwerven, maar ik heb begrepen dat dit momenteel op een laag pitje staat. Ik heb vergeten te vragen of de achterdeur van ’t Koetje altijd open is of dat er een touwtje uit de deur hangt. De locker sluit Co in ieder geval nooit af. Of dat is omdat hij zoveel vertrouwen in zijn medemens heeft of dat het met de waarde van zijn golfclubs te maken heeft is mij nog niet helemaal duidelijk.
Qua score was het voor Co vandaag vooral sprokkelen van de punten en dat geldt denk ik voor de meesten van de deelnemers. Ik kan mij niet heugen dat 17 stableford punten genoeg was voor de overwinning, maar vandaag was dat tot verrassing van Richard Bovenkerk wel degelijk het geval. Ook Joost Vertelman en Gerard Meijer sloegen 17 punten bij elkaar maar door een wat mindere tweede helft van hun ronde moesten zij genoegen nemen met de tweede en derde plaats.
Gerard had daarnaast het genoegen om ook de neary op hole 2 te slaan. De longest drive op hole 7 was net als vorige week voor Loes van der Wal. Meestal zijn er voor de verste klap aparte prijzen voor de dames en heren, maar omdat een aantal bordjes al in gebruik was bij de rookies wedstijd moesten we het vandaag met één bordje doen. Van de mannen had ik nog wel kunnen winnen, maar die vrouwen slaan voor mij gewoon te ver.

p.s. In tegenstelling tot sommige voetballers ben ik niet te beroerd om in het kader van de Nationale Coming Out Dag met een regenboog op de foto te staan.

Guus