3 februari, de nieuwjaarsreceptie. Niemand maalde erom. Toen ik het zo zag leek het toch in een behoefte van de leden te voldoen, ik heb geen sacherijnig hoofd gezien. Wellicht dat we iedere eerste vrijdag van de maand een receptie moeten organiseren. Je komt nog eens iemand tegen, bekenden of tot nu toe vreemden. Ja, men had het wel naar de zin. De baanmanager deelde, terechte complimenten uit aan zijn vader. Onze voorzitter kreeg een bloemetje en kondigde een ledenvergadering aan. De horeca liet zich van haar beste kant zien. Wat willen we nog meer?

Wanneer ik mijn oren de kost geef toch nog wel wat.  Verschillende geluiden klinken er in het clubhuis. Het bestuur zou zich meer moeten laten zien en adequater op de actualiteit moeten reageren. De website kan leuker, zo’n backspin is ook maar bladvulling en ook ”vroeger was het toch beter”. Dat laatste is altijd waar en het andere misschien ook. Nu is vroeger bij onze club nog niet zo lang geleden, maar toch.  Gelet op deze geluiden zou ik een massaal aanbod verwachten van kandidaat bestuursleden om het allemaal eens anders, lees beter, aan te pakken. Navraag leert dat dit nogal meevalt. Ik vrees dat er op de komende ledenvergadering geen verkiezingen hoeven plaats te vinden tussen verschillende kandidaten voor het voorzitterschap en andere bestuursleden.

Wat is dit toch voor raars. Een aantal gedreven en goed willende leden zetten zich in voor de club, nemen zelfs zitting in het bestuur en dit allemaal op vrijwillige basis. Ik kan ze moeilijk ”graaiers” noemen, niet corrupt en op basis van wat ze horen en zien nemen ze besluiten waarvan ze denken dat het goed is voor de club.

Wat horen ze eigenlijk? Hoeveel leden benaderen het bestuur met hun positief kritische mening.

Nog geen 1/2 procent van onze leden( ½ % van 250 is één en een kwart lid).  Tijdens de nieuwjaarsreceptie werden er veel handen geschud, de voorzitter kreeg complimenten. Niemand stond op die het niet vond deugen. Iedereen zal het wel “deugen” vinden in de  werkelijkheid, maar klaarblijkelijk hebben we een onbegrensde neiging over zaken te zeuren zonder zelf ook maar iets aan te doen of anderen te helpen. Nee, ik zit niet in het bestuur, heb mij ook niet kandidaat gesteld.

Ik heb er alle vrede mee. Kan het beter?, vast wel, gaat u gang zou ik zeggen.
backspin