18 Juli is best een bijzonder dagje!

De ‘Nelson Mandela Dag’ (Mandela Day) vindt jaarlijks plaats op 18 juli (De geboortedag van Nelson Mandela) om wereldwijd mensen op te roepen zich in te spannen voor de Wereldvrede door 67 minuten van zijn of haar tijd belangeloos hulp te verlenen aan anderen.
In 2009 werd 18 juli, de geboortedag van Nelson Mandela (1918 – 2013) uitgeroepen tot ‘Nelson Mandela Dag’. Deze dag is meer dan een viering. Hij is bedoeld om Mandela’s levenswerk te eren en de wereld te verbeteren.

Als we puur naar de Sport kijken, dan zijn er ook best veel belangrijke dingen gebeurt op 18 juli:

• 1897 – In Parijs wordt het Parc des Princes officieel geopend.
• 1930 – Uruguay en Peru spelen de allereerste voetbalwedstrijd in het Estadio Centenario in Montevideo in de openingswedstrijd van het WK voetbal.
• 1939 – Opening van het Hallenstadion in Zürich.
• 1951 – De Nederlandse wielrenner Wim van Est valt in de Ronde van Frankrijk in de afdaling van de Col d’Aubisque in een ravijn, en moet als leider opgeven.
• 1971 – De Belgische wielrenner Eddy Merckx wint de Ronde van Frankrijk vóór de Nederlander Joop Zoetemelk.
• 1976 – De Belgische wielrenner Lucien Van Impe wint de Ronde van Frankrijk vóór diezelfde Joop Zoetemelk.
• 1981 – De geboortedag van rolstoeltennisster Esther Vergeer
  
  En we kunnen vanaf heden dit rijtje aanvullen met:

• 2020 – Jeroen Bakker wint voor de 2e keer de Loos Betonbouw maandbeker en mag zijn fiets dus weer op die felbegeerde parkeerplaats zetten. 
  
  Uiteraard gaat mijn dank uit naar Peter Buis en Wim Tromp, want die haalde vandaag echt het beste spel uit mijn naar boven. Nooit even rust, nooit even bijkomen, maar constant werd de druk erop gehouden. Iedere keer als ik dacht het gas er even af te halen, dan kreeg ik weer een “par” van 1 van deze mannen te verwerken. Lang konden ze meegaan in het moordende tempo van deze wedstrijd. Maar helaas moest ook Wim zich gewonnen geven, nadat hij bij Hole 16 zich had beloond met een fantastische par. Het werd heet in het nekkie en met knikkende knieën begon ik aan Hole 17. Ging ik het nou toch uit handen geven, was mijn gedachte.  Wim had al 3 keer geslagen en een balletje uit het water gehaald, toen we bij mijn bal aankwamen. Met een brede glimlach en een iets wat te nonchalante houding maakte ik me klaar voor slag 2. Te wild en te makkelijk gedacht belande hij  60 meter van de Green. Iets wat ik toch zeker heel anders in mijn hoofd had. Ik mocht meteen weer slaan, aangezien de ballen van Wim en Peter een stuk verder ging als die van ondergetekende. De druk werd groter en ik moest hem nu toch echt naast het vlaggetje zien te krijgen. Helaas zijn er geen beelden van, maar waar Jos Luiten het gister op hole 17 liet liggen, pakte ik daar de winst. De bal kwam echter niet naast het vlaggetje terecht, maar hij rolde er vanaf een meter of 60 gewoon in! Birdy ……..
  
  Ik denk dat iedereen dat wel gehoord heeft hoor! ?
  
  Na een heerlijke Oostenrijkse kruidenbitter vervolgden we ons Parcours en de rest is alweer geschiedenis.
  
  Loos Betonbouw wil ik bedanken voor het heerlijke broodje en Ans voor de organisatie!
  
  Met Sportieve groet,
  
  Jeroen Bakker.