Vreemd genoeg werd Cees Siekerman na afloop van de wedstrijd door Ger Kok al gefeliciteerd met zijn behaalde kampioenschap van de 18 holes zomercompetitie. Ger leeft erg mee met zijn ex-collega en was speciaal naar de golfbaan gekomen om zijn vriend met dit geweldige resultaat te complimenteren. Ger keek dan ook wat beteuterd toen hij te horen kreeg dat er nog een wedstrijd gespeeld moet worden. Wij vroegen ons allemaal af hoe Ger kon denken dat vandaag de laatste wedstrijd werd gespeeld, maar dat komt omdat ons jaarfeest dit jaar op 17 september wordt gehouden en Ger er nog steeds vanuit gaat dat het feest ter afsluitng van het seizoen is (is al een paar jaar niet meer zo omdat de kans op mooi weer in september wat groter is dan in stoptober). Opvallend genoeg was Ger al wel geheel in stijl gekleed voor het jaarfeest. Het thema van dit jaar is zwart-wit en dat paste precies bij de outfit van Ger: zwarte polo en witte benen (dank je Cees). Cees is trouwens zelf nog niet zo zeker van de overwinning. Het lijkt er op dat hij Jan van Stralen als de meest geduchte concurrent ziet en hij probeerde tevergeeefs bij de wedstrijdleiding Jan een DQ-tje aan te smeren (onsportief gedrag op de laatste hole). De wedstrijdleiding gaf er terecht geen enkele aandacht aan, maar begon wel gelijk te praten over het langzame spel van de flight van Jan. Ik dacht even dat de hele flight een DQ-tje zou krijgen, maar zover kwam het gelukkig niet. Het ging er vooral om dat we wat meer de richtlijnen van het ready golf in ons spel zouden moeten toepassen.
Met nog een wedstijd voor de boeg zien we Cees Siekerman fier aan kop gaan, maar de achtervolgers hebben nog alle kans. Zo is het slechtste resultaat van nummer twee Piet den Dulk een score van 26, harkt hij de volgende keer 30 stableford punten bij elkaar dan is hij Cees voorbij. Mijn slechste score is ook 26 en ik zou dus aan een score van 32 genoeg kunnen hebben. Het slechtste resultaat van Hein is 27 en met een score van 37 komt hij dan op 144. Zelfs Jan van Stralen heeft nog wel kans op de eindoverwinning. Hij staat wel 15 punten achter op Cees, maar met een score van 40 stableford punten gaat hij hem gewoon voorbij. Ik zie Jan er wel voor aan. Hij is de laatste weken in bloedvorm en vooral in de laddercompetitie niet te verslaan (zelfs Brendan Korte moest er aan geloven).
Het was trouwens mooi om Peter Borst weer in het clubhuis te zien. Je kon duidelijk zien dat Peter een jasje had uitgedaan, maar dat kan hij hebben. Hopelijk gaat het herstel zo voorspoedig dat hij binnenkort ook weer een potje kan golfen (Peter lijkt mij niet zo’n stilzitter).
De biertjes voor de bijzondere verrichtingen werden vandaag eerlijk verdeeld tussen de 18 holes groep en die van de 9 holes. De biertjes voor het precisie werk (tweary op hole 2 en 5) gingen naar de deelnemers aan de 9 holes wedstrijd, de voor die machtige uithalen (longest drive op hole 13) naar de 18 holes groep.
Opvallend was vandaag de wat magere score van de deelnemers. Nummer één won de hoofdprijs (3 balletjes) met een score van 33 stableford punten, nummer twee had 32 punten en nummer drie had aan 30 punten genoeg. Het is niet helemaal duidelijk waarom er vandaag wat minder gespeeld werd, maar misschien had het iets te maken met de klaver die tot op kniehoogte is gegroeid. Mocht je bal in de rough zijn beland dan was het flink zoeken (wat bij mij niet altijd lukte) en als je ‘m dan gevonden had, dan pakte je maar een wedge om er toch nog iets van te maken.

Guus