Vandaag werd de eerste maandbeker van het jaar gespeeld en het leek er op dat de meeste leden ten onrechte dachten dat het hier om een 1 april grap ging. Net als de meeste media doen wij daar vanwege al het nepnieuws niet meer aan mee, maar eerlijk gezegd is dat eigenlijk best jammer. Ik weet nog dat in mijn jeugd het NOS Journaal meldde dat op 1 april een grote landelijke actie zou worden gehouden om zogenaamde ‘zwartkijkers’ op te sporen, mensen die hun kijk- en luistergeld niet hadden betaald. Postbodes zouden worden uitgerust met een apparaat om overtreders te betrappen. “Of daar niets tegen te doen zou zijn“, vroeg een journalist. “Nee“, was het antwoord van een controleur, want hij kon zich niet voorstellen dat men zijn televisietoestel in aluminiumfolie zou wikkelen, want dan zou de voorbijrijdende controledienst met hun scanner niets kunnen uitrichten. De volgende dag steeg plotseling de verkoop van aluminiumfolie terwijl het achterstallig kijkgeld binnenstroomde.
Maar omdat het vandaag 1 april was waren er wel speciale prijzen te verdienen. Normaal bestaat een bijzondere verrichting uit een neary, tweary, het dichtst bij een touwtje of een longest drive, maar vandaag mochten de spelers een bijzondere verrichting voordragen. Zo kreeg Cees Hoek een prijs voor zijn bijzondere slag op hole 6. Cees lag op zo’n 150 meter van de vlag en hij waagde het er op. Het was een prachtige slag, zijn bal scheerde tientallen meters over het water en het leek er op dat de bal vlak bij de vlag zo landen. Jammer genoeg stond er net zo’n rood paaltje in de weg. De bal raakte het paaltje vol, vloog meters achteruit en belande in de vijver. Wat een pech, maar wel een heel bijzondere slag en zeker een prijs waardig.
Ik zou willen dat Cees voor zijn slag een prijs had gewonnen, maar jammer genoeg heb ik het niet voor het zeggen en werden de balletjes voor de bijzondere verrichtingen vandaag uitgedeeld aan die spelers die met hun tweede slag zo dicht mogelijk bij de hole lagen. Op zich is het natuurlijk helemaal niet bijzonder als je met de tweede slag in de buurt van de hole ligt, daar mik je toch op! Maar ok, macht der gewoonte zal ik maar zeggen. In ieder geval waren Piet den Dulk en Loes van der Wal blij met de balletjes dat ze kregen voor hun tweary.
Voor Piet was dit natuurlijk wel een stapje terug, afgelopen donderdag pakte Piet op de herenmiddag namelijk beide twearies. Maar net als afgelopen donderdag pakte hij toch ook weer de eerste prijs met 34 stableford punten. Tweede werd Joost Vertelman met ook 34 punten en ik mocht ook een balletje in ontvangst nemen (toch mooi derde met 31 punten).

Guus